מבטא
Hebrew
Root |
---|
ב־ט־א (b-ṭ-ʾ) |
Noun
מִבְטָא • (mivtá) m (plural indefinite מִבְטָאִים) [pattern: מִקְטָל]
- an accent
Declension
Declension of מִבְטָא
Number | Isolated forms | With possessive pronouns | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
State | Form | Person | singular | plural | |||
m. | f. | m. | f. | ||||
singular | indefinite | מִבְטָא | first | מִבְטָאִי | מִבְטָאֵנוּ | ||
definite | הַמִּבְטָא | second | מִבְטָאֲךָ | מִבְטָאֵךְ | מִבְטַאֲכֶם | מִבְטַאֲכֶן | |
construct | מִבְטָא־ | third | מִבְטָאוֹ | מִבְטָאָהּ | מִבְטָאָם | מִבְטָאָן | |
plural | indefinite | מִבְטָאִים | first | מבטאיי / מִבְטָאַי | מִבְטָאֵינוּ | ||
definite | הַמִּבְטָאִים | second | מִבְטָאֶיךָ | מבטאייך / מִבְטָאַיִךְ | מִבְטָאֵיכֶם | מִבְטָאֵיכֶן | |
construct | מִבְטָאֵי־ | third | מִבְטָאָיו | מִבְטָאֶיהָ | מִבְטָאֵיהֶם | מִבְטָאֵיהֶן |