שווײַגן

Yiddish

Etymology

From Middle High German swīgen, from Old High German swīgēn, from Proto-West Germanic *swīgēn.

Verb

שווײַגן • (shvaygn) (past participle געשוויגן (geshvign))

1. keep quiet, be silent

Conjugation

Conjugation of שווײַגן

infinitive	שווײַגן shvaygn
present participle	שווײַגנדיק shvaygndik
past participle	געשוויגן geshvign
auxiliary	האָבן hobn
present	איך שווײַג ikh shvayg	מיר שווײַגן mir shvaygn
	דו שווײַגסט du shvaygst	איר שווײַגט ir shvaygt
	ער שווײַגט er shvaygt	זיי שווײַגן zey shvaygn
imperative	שווײַג (דו) shvayg (du)	שווײַגט (איר) shvaygt (ir)
Composed forms past איך האָב געשוויגן ikh hob geshvign מיר האָבן געשוויגן mir hobn geshvign דו האָסט געשוויגן du host geshvign איר האָט געשוויגן ir hot geshvign ער האָט געשוויגן er hot geshvign זיי האָבן געשוויגן zey hobn geshvign pluperfect איך האָב געהאַט געשוויגן ikh hob gehat geshvign מיר האָבן געהאַט געשוויגן mir hobn gehat geshvign דו האָסט געהאַט געשוויגן du host gehat geshvign איר האָט געהאַט געשוויגן ir hot gehat geshvign ער האָט געהאַט געשוויגן er hot gehat geshvign זיי האָבן געהאַט געשוויגן zey hobn gehat geshvign future איך וועל שווײַגן ikh vel shvaygn מיר וועלן שווײַגן mir veln shvaygn דו וועסט שווײַגן du vest shvaygn איר וועט שווײַגן ir vet shvaygn ער וועט שווײַגן er vet shvaygn זיי וועלן שווײַגן zey veln shvaygn future perfect איך וועל האָבן געשוויגן ikh vel hobn geshvign מיר וועלן האָבן געשוויגן mir veln hobn geshvign דו וועסט האָבן געשוויגן du vest hobn geshvign איר וועט האָבן געשוויגן ir vet hobn geshvign ער וועט האָבן געשוויגן er vet hobn geshvign זיי וועלן האָבן געשוויגן zey veln hobn geshvign