اتهم

Arabic

Root
و ه م (w-h-m)

Pronunciation

• IPA^(key): /it.ta.ha.ma/

• Audio

  (file)

Verb

اِتَّهَمَ • (ittahama) VIII, non-past يَتَّهِمُ‎ (yattahimu)

1. (ditransitive) to charge, to accuse, to impeach [+accusative = whom] [+ بِ (object) = of what deed]

Conjugation

Conjugation of

اِتَّهَمَ

(form-VIII sound)

verbal noun الْمَصْدَر						اِتِّهَام ittihām
active participle اِسْم الْفَاعِل						مُتَّهِم muttahim
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مُتَّهَم muttaham
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اِتَّهَمْتُ ittahamtu	اِتَّهَمْتَ ittahamta	اِتَّهَمَ ittahama		اِتَّهَمْتُمَا ittahamtumā	اِتَّهَمَا ittahamā		اِتَّهَمْنَا ittahamnā	اِتَّهَمْتُمْ ittahamtum	اِتَّهَمُوا ittahamū
	f		اِتَّهَمْتِ ittahamti	اِتَّهَمَتْ ittahamat			اِتَّهَمَتَا ittahamatā			اِتَّهَمْتُنَّ ittahamtunna	اِتَّهَمْنَ ittahamna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَتَّهِمُ ʔattahimu	تَتَّهِمُ tattahimu	يَتَّهِمُ yattahimu		تَتَّهِمَانِ tattahimāni	يَتَّهِمَانِ yattahimāni		نَتَّهِمُ nattahimu	تَتَّهِمُونَ tattahimūna	يَتَّهِمُونَ yattahimūna
	f		تَتَّهِمِينَ tattahimīna	تَتَّهِمُ tattahimu			تَتَّهِمَانِ tattahimāni			تَتَّهِمْنَ tattahimna	يَتَّهِمْنَ yattahimna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَتَّهِمَ ʔattahima	تَتَّهِمَ tattahima	يَتَّهِمَ yattahima		تَتَّهِمَا tattahimā	يَتَّهِمَا yattahimā		نَتَّهِمَ nattahima	تَتَّهِمُوا tattahimū	يَتَّهِمُوا yattahimū
	f		تَتَّهِمِي tattahimī	تَتَّهِمَ tattahima			تَتَّهِمَا tattahimā			تَتَّهِمْنَ tattahimna	يَتَّهِمْنَ yattahimna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَتَّهِمْ ʔattahim	تَتَّهِمْ tattahim	يَتَّهِمْ yattahim		تَتَّهِمَا tattahimā	يَتَّهِمَا yattahimā		نَتَّهِمْ nattahim	تَتَّهِمُوا tattahimū	يَتَّهِمُوا yattahimū
	f		تَتَّهِمِي tattahimī	تَتَّهِمْ tattahim			تَتَّهِمَا tattahimā			تَتَّهِمْنَ tattahimna	يَتَّهِمْنَ yattahimna
imperative الْأَمْر	m		اِتَّهِمْ ittahim			اِتَّهِمَا ittahimā				اِتَّهِمُوا ittahimū
	f		اِتَّهِمِي ittahimī							اِتَّهِمْنَ ittahimna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	اُتُّهِمْتُ uttuhimtu	اُتُّهِمْتَ uttuhimta	اُتُّهِمَ uttuhima		اُتُّهِمْتُمَا uttuhimtumā	اُتُّهِمَا uttuhimā		اُتُّهِمْنَا uttuhimnā	اُتُّهِمْتُمْ uttuhimtum	اُتُّهِمُوا uttuhimū
	f		اُتُّهِمْتِ uttuhimti	اُتُّهِمَتْ uttuhimat			اُتُّهِمَتَا uttuhimatā			اُتُّهِمْتُنَّ uttuhimtunna	اُتُّهِمْنَ uttuhimna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُتَّهَمُ ʔuttahamu	تُتَّهَمُ tuttahamu	يُتَّهَمُ yuttahamu		تُتَّهَمَانِ tuttahamāni	يُتَّهَمَانِ yuttahamāni		نُتَّهَمُ nuttahamu	تُتَّهَمُونَ tuttahamūna	يُتَّهَمُونَ yuttahamūna
	f		تُتَّهَمِينَ tuttahamīna	تُتَّهَمُ tuttahamu			تُتَّهَمَانِ tuttahamāni			تُتَّهَمْنَ tuttahamna	يُتَّهَمْنَ yuttahamna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُتَّهَمَ ʔuttahama	تُتَّهَمَ tuttahama	يُتَّهَمَ yuttahama		تُتَّهَمَا tuttahamā	يُتَّهَمَا yuttahamā		نُتَّهَمَ nuttahama	تُتَّهَمُوا tuttahamū	يُتَّهَمُوا yuttahamū
	f		تُتَّهَمِي tuttahamī	تُتَّهَمَ tuttahama			تُتَّهَمَا tuttahamā			تُتَّهَمْنَ tuttahamna	يُتَّهَمْنَ yuttahamna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُتَّهَمْ ʔuttaham	تُتَّهَمْ tuttaham	يُتَّهَمْ yuttaham		تُتَّهَمَا tuttahamā	يُتَّهَمَا yuttahamā		نُتَّهَمْ nuttaham	تُتَّهَمُوا tuttahamū	يُتَّهَمُوا yuttahamū
	f		تُتَّهَمِي tuttahamī	تُتَّهَمْ tuttaham			تُتَّهَمَا tuttahamā			تُتَّهَمْنَ tuttahamna	يُتَّهَمْنَ yuttahamna

South Levantine Arabic

Root
و ه م
1 term

Etymology

From Arabic اِتَّهَمَ (ittahama).

Pronunciation

• IPA^(key): /it.ta.ham/, [ɪtˈta.ham]

• Audio (al-Lidd)

  (file)

Verb

اتّهم • (ittaham) VIII (present بتّهم (bittahem))

1. to accuse

Conjugation

Conjugation of اتّهم (ittaham)
		singular				plural
		1st person	2nd person	3rd person		1st person	2nd person	3rd person
past	m	اتّهمت (ittahamt)	اتّهمت (ittahamt)	اتّهم (ittaham)		اتّهمنا (ittahamna)	اتّهمتو (ittahamtu)	اتّهمو (ittahamu)
	f		اتّهمتي (ittahamti)	اتّهمت (ittahamat)
present	m	بتّهم (battahem)	بتتّهم (btittahem)	بتّهم (bittahem)		منتّهم (mnittahem)	بتتّهمو (btittahmu)	بتّهمو (bittahmu)
	f		بتتّهمي (btittahmi)	بتتّهم (btittahem)
subjunctive	m	اتّهم (attahem)	تتّهم (tittahem)	يتّهم (yittahem)		نتّهم (nittahem)	تتّهمو (tittahmu)	يتّهمو (yittahmu)
	f		تتّهمي (tittahmi)	تتّهم (tittahem)
imperative	m		اتّهم (ittahem)				اتّهمو (ittahmu)
	f		اتّهمي (ittahmi)