تحرمي

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Arabic

[edit]

Etymology 1

[edit]

Verb

[edit]

تحرمي (form I)

  1. تَحْرُمِي (taḥrumī) /taħ.ru.miː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَرُمَ (ḥaruma)
  2. تَحْرَمِي (taḥramī) /taħ.ra.miː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَرِمَ (ḥarima)
  3. تَحْرِمِي (taḥrimī) /taħ.ri.miː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَرَمَ (ḥarama)
  4. تُحْرَمِي (tuḥramī) /tuħ.ra.miː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of حَرَمَ (ḥarama)

Etymology 2

[edit]

Verb

[edit]

تحرمي (form II)

  1. تُحَرِّمِي (tuḥarrimī) /tu.ħar.ri.miː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of حَرَّمَ (ḥarrama)
  2. تُحَرَّمِي (tuḥarramī) /tu.ħar.ra.miː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of حَرَّمَ (ḥarrama)

Etymology 3

[edit]

Verb

[edit]

تحرمي (form IV)

  1. تُحْرِمِي (tuḥrimī) /tuħ.ri.miː/: second-person feminine singular non-past active subjunctive/jussive of أَحْرَمَ (ʔaḥrama)
  2. تُحْرَمِي (tuḥramī) /tuħ.ra.miː/: second-person feminine singular non-past passive subjunctive/jussive of أَحْرَمَ (ʔaḥrama)

Etymology 4

[edit]

Verb

[edit]

تَحَرَّمِي (taḥarramī) (form V) /ta.ħar.ra.miː/

  1. second-person feminine singular imperative of تَحَرَّمَ (taḥarrama)