حنش

See also: جنس

Arabic

Etymology

The snake word is from Proto-Semitic *naḥaš- (“snake”).

Verb

حَنَشَ • (ḥanaša) I, non-past يَحْنِشُ‎ (yaḥnišu) (archaic)

1. to dispel, to frighten off

Conjugation

Conjugation of

حَنَشَ

(form-I sound, verbal noun حَنْش)

verbal noun الْمَصْدَر						حَنْش ḥanš
active participle اِسْم الْفَاعِل						حَانِش ḥāniš
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَحْنُوش maḥnūš
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حَنَشْتُ ḥanaštu	حَنَشْتَ ḥanašta	حَنَشَ ḥanaša		حَنَشْتُمَا ḥanaštumā	حَنَشَا ḥanašā		حَنَشْنَا ḥanašnā	حَنَشْتُمْ ḥanaštum	حَنَشُوا ḥanašū
	f		حَنَشْتِ ḥanašti	حَنَشَتْ ḥanašat			حَنَشَتَا ḥanašatā			حَنَشْتُنَّ ḥanaštunna	حَنَشْنَ ḥanašna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَحْنِشُ ʔaḥnišu	تَحْنِشُ taḥnišu	يَحْنِشُ yaḥnišu		تَحْنِشَانِ taḥnišāni	يَحْنِشَانِ yaḥnišāni		نَحْنِشُ naḥnišu	تَحْنِشُونَ taḥnišūna	يَحْنِشُونَ yaḥnišūna
	f		تَحْنِشِينَ taḥnišīna	تَحْنِشُ taḥnišu			تَحْنِشَانِ taḥnišāni			تَحْنِشْنَ taḥnišna	يَحْنِشْنَ yaḥnišna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَحْنِشَ ʔaḥniša	تَحْنِشَ taḥniša	يَحْنِشَ yaḥniša		تَحْنِشَا taḥnišā	يَحْنِشَا yaḥnišā		نَحْنِشَ naḥniša	تَحْنِشُوا taḥnišū	يَحْنِشُوا yaḥnišū
	f		تَحْنِشِي taḥnišī	تَحْنِشَ taḥniša			تَحْنِشَا taḥnišā			تَحْنِشْنَ taḥnišna	يَحْنِشْنَ yaḥnišna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَحْنِشْ ʔaḥniš	تَحْنِشْ taḥniš	يَحْنِشْ yaḥniš		تَحْنِشَا taḥnišā	يَحْنِشَا yaḥnišā		نَحْنِشْ naḥniš	تَحْنِشُوا taḥnišū	يَحْنِشُوا yaḥnišū
	f		تَحْنِشِي taḥnišī	تَحْنِشْ taḥniš			تَحْنِشَا taḥnišā			تَحْنِشْنَ taḥnišna	يَحْنِشْنَ yaḥnišna
imperative الْأَمْر	m		اِحْنِشْ iḥniš			اِحْنِشَا iḥnišā				اِحْنِشُوا iḥnišū
	f		اِحْنِشِي iḥnišī							اِحْنِشْنَ iḥnišna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	حُنِشْتُ ḥuništu	حُنِشْتَ ḥuništa	حُنِشَ ḥuniša		حُنِشْتُمَا ḥuništumā	حُنِشَا ḥunišā		حُنِشْنَا ḥunišnā	حُنِشْتُمْ ḥuništum	حُنِشُوا ḥunišū
	f		حُنِشْتِ ḥuništi	حُنِشَتْ ḥunišat			حُنِشَتَا ḥunišatā			حُنِشْتُنَّ ḥuništunna	حُنِشْنَ ḥunišna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُحْنَشُ ʔuḥnašu	تُحْنَشُ tuḥnašu	يُحْنَشُ yuḥnašu		تُحْنَشَانِ tuḥnašāni	يُحْنَشَانِ yuḥnašāni		نُحْنَشُ nuḥnašu	تُحْنَشُونَ tuḥnašūna	يُحْنَشُونَ yuḥnašūna
	f		تُحْنَشِينَ tuḥnašīna	تُحْنَشُ tuḥnašu			تُحْنَشَانِ tuḥnašāni			تُحْنَشْنَ tuḥnašna	يُحْنَشْنَ yuḥnašna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُحْنَشَ ʔuḥnaša	تُحْنَشَ tuḥnaša	يُحْنَشَ yuḥnaša		تُحْنَشَا tuḥnašā	يُحْنَشَا yuḥnašā		نُحْنَشَ nuḥnaša	تُحْنَشُوا tuḥnašū	يُحْنَشُوا yuḥnašū
	f		تُحْنَشِي tuḥnašī	تُحْنَشَ tuḥnaša			تُحْنَشَا tuḥnašā			تُحْنَشْنَ tuḥnašna	يُحْنَشْنَ yuḥnašna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُحْنَشْ ʔuḥnaš	تُحْنَشْ tuḥnaš	يُحْنَشْ yuḥnaš		تُحْنَشَا tuḥnašā	يُحْنَشَا yuḥnašā		نُحْنَشْ nuḥnaš	تُحْنَشُوا tuḥnašū	يُحْنَشُوا yuḥnašū
	f		تُحْنَشِي tuḥnašī	تُحْنَشْ tuḥnaš			تُحْنَشَا tuḥnašā			تُحْنَشْنَ tuḥnašna	يُحْنَشْنَ yuḥnašna

Noun

حَنْش • (ḥanš) m (archaic)

1. verbal noun of حَنَشَ (ḥanaša) (form I)

Declension

Declension of noun حَنْش (ḥanš)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَنْش ḥanš	الْحَنْش al-ḥanš	حَنْش ḥanš
Nominative	حَنْشٌ ḥanšun	الْحَنْشُ al-ḥanšu	حَنْشُ ḥanšu
Accusative	حَنْشًا ḥanšan	الْحَنْشَ al-ḥanša	حَنْشَ ḥanša
Genitive	حَنْشٍ ḥanšin	الْحَنْشِ al-ḥanši	حَنْشِ ḥanši

Noun

حَنَش • (ḥanaš) m (plural أَحْنَاش (ʔaḥnāš))

1. snake, adder, viper

Declension

Declension of noun حَنَش (ḥanaš)

Singular	basic singular triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَنَش ḥanaš	الْحَنَش al-ḥanaš	حَنَش ḥanaš
Nominative	حَنَشٌ ḥanašun	الْحَنَشُ al-ḥanašu	حَنَشُ ḥanašu
Accusative	حَنَشًا ḥanašan	الْحَنَشَ al-ḥanaša	حَنَشَ ḥanaša
Genitive	حَنَشٍ ḥanašin	الْحَنَشِ al-ḥanaši	حَنَشِ ḥanaši
Dual	Indefinite	Definite	Construct
Informal	حَنَشَيْن ḥanašayn	الْحَنَشَيْن al-ḥanašayn	حَنَشَيْ ḥanašay
Nominative	حَنَشَانِ ḥanašāni	الْحَنَشَانِ al-ḥanašāni	حَنَشَا ḥanašā
Accusative	حَنَشَيْنِ ḥanašayni	الْحَنَشَيْنِ al-ḥanašayni	حَنَشَيْ ḥanašay
Genitive	حَنَشَيْنِ ḥanašayni	الْحَنَشَيْنِ al-ḥanašayni	حَنَشَيْ ḥanašay
Plural	basic broken plural triptote
	Indefinite	Definite	Construct
Informal	أَحْنَاش ʔaḥnāš	الْأَحْنَاش al-ʔaḥnāš	أَحْنَاش ʔaḥnāš
Nominative	أَحْنَاشٌ ʔaḥnāšun	الْأَحْنَاشُ al-ʔaḥnāšu	أَحْنَاشُ ʔaḥnāšu
Accusative	أَحْنَاشًا ʔaḥnāšan	الْأَحْنَاشَ al-ʔaḥnāša	أَحْنَاشَ ʔaḥnāša
Genitive	أَحْنَاشٍ ʔaḥnāšin	الْأَحْنَاشِ al-ʔaḥnāši	أَحْنَاشِ ʔaḥnāši

Descendants

• Hijazi Arabic: حنش (ḥanaš)
• Moroccan Arabic: حنش (ḥanš)

References

• “حنش” in Almaany
• Freytag, Georg (1830) “حنش”, in Lexicon arabico-latinum praesertim ex Djeuharii Firuzabadiique et aliorum Arabum operibus adhibitis Golii quoque et aliorum libris confectum‎^[1] (in Latin), volume 1, Halle: C. A. Schwetschke, page 435
• Kazimirski, Albin de Biberstein (1860) “حنش”, in Dictionnaire arabe-français contenant toutes les racines de la langue arabe, leurs dérivés, tant dans l’idiome vulgaire que dans l’idiome littéral, ainsi que les dialectes d’Alger et de Maroc‎^[2] (in French), volume 1, Paris: Maisonneuve et C^ie, page 503

---

Hijazi Arabic

حَنَش

Etymology

From Arabic حَنَش (ḥanaš).

Pronunciation

• IPA^(key): /ħanaʃ/

Noun

حَنَش • (ḥanaš) m (plural أحْناش ‎(ʼaḥnāš))

1. snake

Synonyms

• ثُعْبان