دحا

Arabic

Verb

دَحَا • (daḥā) I, non-past يَدْحُو‎ (yadḥū)

1. to extend, spread (something)
2. to push
3. to throw down
4. to lie with
5. to be big and flabby

Conjugation

Conjugation of

دَحَا

(form-I final-weak, verbal noun دَحْو)

verbal noun الْمَصْدَر						دَحْو daḥw
active participle اِسْم الْفَاعِل						دَاحٍ dāḥin
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَدْحُوّ madḥuww
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دَحَوْتُ daḥawtu	دَحَوْتَ daḥawta	دَحَا daḥā		دَحَوْتُمَا daḥawtumā	دَحَوَا daḥawā		دَحَوْنَا daḥawnā	دَحَوْتُمْ daḥawtum	دَحَوْا daḥaw
	f		دَحَوْتِ daḥawti	دَحَتْ daḥat			دَحَتَا daḥatā			دَحَوْتُنَّ daḥawtunna	دَحَوْنَ daḥawna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَدْحُو ʔadḥū	تَدْحُو tadḥū	يَدْحُو yadḥū		تَدْحُوَانِ tadḥuwāni	يَدْحُوَانِ yadḥuwāni		نَدْحُو nadḥū	تَدْحُونَ tadḥūna	يَدْحُونَ yadḥūna
	f		تَدْحِينَ tadḥīna	تَدْحُو tadḥū			تَدْحُوَانِ tadḥuwāni			تَدْحُونَ tadḥūna	يَدْحُونَ yadḥūna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَدْحُوَ ʔadḥuwa	تَدْحُوَ tadḥuwa	يَدْحُوَ yadḥuwa		تَدْحُوَا tadḥuwā	يَدْحُوَا yadḥuwā		نَدْحُوَ nadḥuwa	تَدْحُوا tadḥū	يَدْحُوا yadḥū
	f		تَدْحِي tadḥī	تَدْحُوَ tadḥuwa			تَدْحُوَا tadḥuwā			تَدْحُونَ tadḥūna	يَدْحُونَ yadḥūna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَدْحُ ʔadḥu	تَدْحُ tadḥu	يَدْحُ yadḥu		تَدْحُوَا tadḥuwā	يَدْحُوَا yadḥuwā		نَدْحُ nadḥu	تَدْحُوا tadḥū	يَدْحُوا yadḥū
	f		تَدْحِي tadḥī	تَدْحُ tadḥu			تَدْحُوَا tadḥuwā			تَدْحُونَ tadḥūna	يَدْحُونَ yadḥūna
imperative الْأَمْر	m		اُدْحُ udḥu			اُدْحُوَا udḥuwā				اُدْحُوا udḥū
	f		اُدْحِي udḥī							اُدْحُونَ udḥūna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	دُحِيتُ duḥītu	دُحِيتَ duḥīta	دُحِيَ duḥiya		دُحِيتُمَا duḥītumā	دُحِيَا duḥiyā		دُحِينَا duḥīnā	دُحِيتُمْ duḥītum	دُحُوا duḥū
	f		دُحِيتِ duḥīti	دُحِيَتْ duḥiyat			دُحِيَتَا duḥiyatā			دُحِيتُنَّ duḥītunna	دُحِينَ duḥīna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُدْحَى ʔudḥā	تُدْحَى tudḥā	يُدْحَى yudḥā		تُدْحَيَانِ tudḥayāni	يُدْحَيَانِ yudḥayāni		نُدْحَى nudḥā	تُدْحَوْنَ tudḥawna	يُدْحَوْنَ yudḥawna
	f		تُدْحَيْنَ tudḥayna	تُدْحَى tudḥā			تُدْحَيَانِ tudḥayāni			تُدْحَيْنَ tudḥayna	يُدْحَيْنَ yudḥayna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُدْحَى ʔudḥā	تُدْحَى tudḥā	يُدْحَى yudḥā		تُدْحَيَا tudḥayā	يُدْحَيَا yudḥayā		نُدْحَى nudḥā	تُدْحَوْا tudḥaw	يُدْحَوْا yudḥaw
	f		تُدْحَيْ tudḥay	تُدْحَى tudḥā			تُدْحَيَا tudḥayā			تُدْحَيْنَ tudḥayna	يُدْحَيْنَ yudḥayna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُدْحَ ʔudḥa	تُدْحَ tudḥa	يُدْحَ yudḥa		تُدْحَيَا tudḥayā	يُدْحَيَا yudḥayā		نُدْحَ nudḥa	تُدْحَوْا tudḥaw	يُدْحَوْا yudḥaw
	f		تُدْحَيْ tudḥay	تُدْحَ tudḥa			تُدْحَيَا tudḥayā			تُدْحَيْنَ tudḥayna	يُدْحَيْنَ yudḥayna

References

• Steingass, Francis Joseph (1884) “دحا”, in The Student's Arabic–English Dictionary‎^[1], London: W.H. Allen