دمان
Arabic
Etymology 1
From the root د م ن (d-m-n).
Noun
دَمَان • (damān) m
Declension
Declension of noun دَمَان (damān)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | دَمَان damān |
الدَّمَان ad-damān |
دَمَان damān |
Nominative | دَمَانٌ damānun |
الدَّمَانُ ad-damānu |
دَمَانُ damānu |
Accusative | دَمَانًا damānan |
الدَّمَانَ ad-damāna |
دَمَانَ damāna |
Genitive | دَمَانٍ damānin |
الدَّمَانِ ad-damāni |
دَمَانِ damāni |
See also
Etymology 2
A Berber loanword.
Noun
دَمَان • (damān) m
Declension
Declension of noun دَمَان (damān)
Singular | basic singular triptote | ||
---|---|---|---|
Indefinite | Definite | Construct | |
Informal | دَمَان damān |
الدَّمَان ad-damān |
دَمَان damān |
Nominative | دَمَانٌ damānun |
الدَّمَانُ ad-damānu |
دَمَانُ damānu |
Accusative | دَمَانًا damānan |
الدَّمَانَ ad-damāna |
دَمَانَ damāna |
Genitive | دَمَانٍ damānin |
الدَّمَانِ ad-damāni |
دَمَانِ damāni |