Jump to content

فاقة

From Wiktionary, the free dictionary

Arabic

[edit]
Root
ف و ق (f w q)
11 terms

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

فَاقَة (fāqaf

  1. poverty, destitution

Declension

[edit]
Declension of noun فَاقَة (fāqa)
singular singular triptote in ـَة (-a)
indefinite definite construct
informal فَاقَة
fāqa
الْفَاقَة
al-fāqa
فَاقَة
fāqat
nominative فَاقَةٌ
fāqatun
الْفَاقَةُ
al-fāqatu
فَاقَةُ
fāqatu
accusative فَاقَةً
fāqatan
الْفَاقَةَ
al-fāqata
فَاقَةَ
fāqata
genitive فَاقَةٍ
fāqatin
الْفَاقَةِ
al-fāqati
فَاقَةِ
fāqati