هتف

Arabic

Root
ه ت ف (h t f)
2 terms

Pronunciation

• IPA^(key): /ha.ta.fa/

Verb

هَتَفَ • (hatafa) I (non-past يَهْتِفُ (yahtifu), verbal noun هَتْف (hatf) or هُتَاف (hutāf))

1. to cry, to exclaim
2. to make a telephone call

Conjugation

    Conjugation of هَتَفَ (I, sound, a ~ i, full passive (?), verbal nouns هَتْف, هُتَاف)

verbal noun الْمَصْدَر						هَتْف, هُتَاف hatf, hutāf
active participle اِسْم الْفَاعِل						هَاتِف hātif
passive participle اِسْم الْمَفْعُول						مَهْتُوف mahtūf
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هَتَفْتُ hataftu	هَتَفْتَ hatafta	هَتَفَ hatafa		هَتَفْتُمَا hataftumā	هَتَفَا hatafā		هَتَفْنَا hatafnā	هَتَفْتُمْ hataftum	هَتَفُوا hatafū
	f		هَتَفْتِ hatafti	هَتَفَتْ hatafat			هَتَفَتَا hatafatā			هَتَفْتُنَّ hataftunna	هَتَفْنَ hatafna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أَهْتِفُ ʔahtifu	تَهْتِفُ tahtifu	يَهْتِفُ yahtifu		تَهْتِفَانِ tahtifāni	يَهْتِفَانِ yahtifāni		نَهْتِفُ nahtifu	تَهْتِفُونَ tahtifūna	يَهْتِفُونَ yahtifūna
	f		تَهْتِفِينَ tahtifīna	تَهْتِفُ tahtifu			تَهْتِفَانِ tahtifāni			تَهْتِفْنَ tahtifna	يَهْتِفْنَ yahtifna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أَهْتِفَ ʔahtifa	تَهْتِفَ tahtifa	يَهْتِفَ yahtifa		تَهْتِفَا tahtifā	يَهْتِفَا yahtifā		نَهْتِفَ nahtifa	تَهْتِفُوا tahtifū	يَهْتِفُوا yahtifū
	f		تَهْتِفِي tahtifī	تَهْتِفَ tahtifa			تَهْتِفَا tahtifā			تَهْتِفْنَ tahtifna	يَهْتِفْنَ yahtifna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أَهْتِفْ ʔahtif	تَهْتِفْ tahtif	يَهْتِفْ yahtif		تَهْتِفَا tahtifā	يَهْتِفَا yahtifā		نَهْتِفْ nahtif	تَهْتِفُوا tahtifū	يَهْتِفُوا yahtifū
	f		تَهْتِفِي tahtifī	تَهْتِفْ tahtif			تَهْتِفَا tahtifā			تَهْتِفْنَ tahtifna	يَهْتِفْنَ yahtifna
imperative الْأَمْر	m		اِهْتِفْ ihtif			اِهْتِفَا ihtifā				اِهْتِفُوا ihtifū
	f		اِهْتِفِي ihtifī							اِهْتِفْنَ ihtifna
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول
		singular الْمُفْرَد				dual الْمُثَنَّى			plural الْجَمْع
		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب		1st person الْمُتَكَلِّم	2nd person الْمُخَاطَب	3rd person الْغَائِب
past (perfect) indicative الْمَاضِي	m	هُتِفْتُ hutiftu	هُتِفْتَ hutifta	هُتِفَ hutifa		هُتِفْتُمَا hutiftumā	هُتِفَا hutifā		هُتِفْنَا hutifnā	هُتِفْتُمْ hutiftum	هُتِفُوا hutifū
	f		هُتِفْتِ hutifti	هُتِفَتْ hutifat			هُتِفَتَا hutifatā			هُتِفْتُنَّ hutiftunna	هُتِفْنَ hutifna
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع	m	أُهْتَفُ ʔuhtafu	تُهْتَفُ tuhtafu	يُهْتَفُ yuhtafu		تُهْتَفَانِ tuhtafāni	يُهْتَفَانِ yuhtafāni		نُهْتَفُ nuhtafu	تُهْتَفُونَ tuhtafūna	يُهْتَفُونَ yuhtafūna
	f		تُهْتَفِينَ tuhtafīna	تُهْتَفُ tuhtafu			تُهْتَفَانِ tuhtafāni			تُهْتَفْنَ tuhtafna	يُهْتَفْنَ yuhtafna
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب	m	أُهْتَفَ ʔuhtafa	تُهْتَفَ tuhtafa	يُهْتَفَ yuhtafa		تُهْتَفَا tuhtafā	يُهْتَفَا yuhtafā		نُهْتَفَ nuhtafa	تُهْتَفُوا tuhtafū	يُهْتَفُوا yuhtafū
	f		تُهْتَفِي tuhtafī	تُهْتَفَ tuhtafa			تُهْتَفَا tuhtafā			تُهْتَفْنَ tuhtafna	يُهْتَفْنَ yuhtafna
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم	m	أُهْتَفْ ʔuhtaf	تُهْتَفْ tuhtaf	يُهْتَفْ yuhtaf		تُهْتَفَا tuhtafā	يُهْتَفَا yuhtafā		نُهْتَفْ nuhtaf	تُهْتَفُوا tuhtafū	يُهْتَفُوا yuhtafū
	f		تُهْتَفِي tuhtafī	تُهْتَفْ tuhtaf			تُهْتَفَا tuhtafā			تُهْتَفْنَ tuhtafna	يُهْتَفْنَ yuhtafna

Derived terms

• هَاتِف (hātif)

References

• “هتف” in Almaany