अनुज
Sanskrit
Etymology
अनु- (anu-, “after”) + ज (ja, “born”).
Noun
अनुज • (anuja) stem, m
Declension
| Masculine a-stem declension of अनुज | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | अनुजः (anujaḥ) | ||
| Gen. sg. | अनुजस्य (anujasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | अनुजः (anujaḥ) | अनुजौ (anujau) | अनुजाः (anujāḥ) |
| Vocative | अनुज (anuja) | अनुजौ (anujau) | अनुजाः (anujāḥ) |
| Accusative | अनुजम् (anujam) | अनुजौ (anujau) | अनुजान् (anujān) |
| Instrumental | अनुजेन (anujena) | अनुजाभ्याम् (anujābhyām) | अनुजैः (anujaiḥ) |
| Dative | अनुजाय (anujāya) | अनुजाभ्याम् (anujābhyām) | अनुजेभ्यः (anujebhyaḥ) |
| Ablative | अनुजात् (anujāt) | अनुजाभ्याम् (anujābhyām) | अनुजेभ्यः (anujebhyaḥ) |
| Genitive | अनुजस्य (anujasya) | अनुजयोः (anujayoḥ) | अनुजानाम् (anujānām) |
| Locative | अनुजे (anuje) | अनुजयोः (anujayoḥ) | अनुजेषु (anujeṣu) |