एह

Apabhramsa

Etymology

Inherited from Prakrit एईस (eīsa), from Ashokan Prakrit 𐨀𐨅𐨡𐨁𐨭 (ediśa), from Sanskrit ईदृश (īdṛśa). Doublet of अइस (aïsa).

Adjective

एह (eha)

1. like this, such

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• এহ (Assamese script)
• ᬏᬳ (Balinese script)
• এহ (Bengali script)
• 𑰊𑰮 (Bhaiksuki script)
• 𑀏𑀳 (Brahmi script)
• ဧဟ (Burmese script)
• એહ (Gujarati script)
• ਏਹ (Gurmukhi script)
• 𑌏𑌹 (Grantha script)
• ꦌꦲ (Javanese script)
• 𑂉𑂯 (Kaithi script)
• ಏಹ (Kannada script)
• ឯហ (Khmer script)
• ເອຫ (Lao script)
• ഏഹ (Malayalam script)
• ᡝᡥᠠ (Manchu script)
• 𑘊𑘮 (Modi script)
• ᠧᠾᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦪𑧎 (Nandinagari script)
• 𑐊𑐴 (Newa script)
• ଏହ (Odia script)
• ꢍꢲ (Saurashtra script)
• 𑆍𑆲 (Sharada script)
• 𑖊𑖮 (Siddham script)
• එහ (Sinhalese script)
• 𑩐𑩔𑪂 (Soyombo script)
• 𑚆𑚩 (Takri script)
• ஏஹ (Tamil script)
• ఏహ (Telugu script)
• เอห (Thai script)
• ཨེ་ཧ (Tibetan script)
• 𑒋𑒯 (Tirhuta script)
• 𑨀𑨄𑨱 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root ईह् (īh, “to long for, desire”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐj.ɦɐ́/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈeː.ɦɐ/

Adjective

एह • (ehá) stem

1. desiring, wishing
   • c. 1200 BCE – 1000 BCE, Atharvaveda

Declension

Masculine a-stem declension of एह (ehá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	एहः eháḥ	एहौ / एहा¹ ehaú / ehā́¹	एहाः / एहासः¹ ehā́ḥ / ehā́saḥ¹
Vocative	एह éha	एहौ / एहा¹ éhau / éhā¹	एहाः / एहासः¹ éhāḥ / éhāsaḥ¹
Accusative	एहम् ehám	एहौ / एहा¹ ehaú / ehā́¹	एहान् ehā́n
Instrumental	एहेन ehéna	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहैः / एहेभिः¹ ehaíḥ / ehébhiḥ¹
Dative	एहाय ehā́ya	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहेभ्यः ehébhyaḥ
Ablative	एहात् ehā́t	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहेभ्यः ehébhyaḥ
Genitive	एहस्य ehásya	एहयोः eháyoḥ	एहानाम् ehā́nām
Locative	एहे ehé	एहयोः eháyoḥ	एहेषु ehéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of एहा (ehā́)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	एहा ehā́	एहे ehé	एहाः ehā́ḥ
Vocative	एहे éhe	एहे éhe	एहाः éhāḥ
Accusative	एहाम् ehā́m	एहे ehé	एहाः ehā́ḥ
Instrumental	एहया / एहा¹ eháyā / ehā́¹	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहाभिः ehā́bhiḥ
Dative	एहायै ehā́yai	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहाभ्यः ehā́bhyaḥ
Ablative	एहायाः / एहायै² ehā́yāḥ / ehā́yai²	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहाभ्यः ehā́bhyaḥ
Genitive	एहायाः / एहायै² ehā́yāḥ / ehā́yai²	एहयोः eháyoḥ	एहानाम् ehā́nām
Locative	एहायाम् ehā́yām	एहयोः eháyoḥ	एहासु ehā́su
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of एह (ehá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	एहम् ehám	एहे ehé	एहानि / एहा¹ ehā́ni / ehā́¹
Vocative	एह éha	एहे éhe	एहानि / एहा¹ éhāni / éhā¹
Accusative	एहम् ehám	एहे ehé	एहानि / एहा¹ ehā́ni / ehā́¹
Instrumental	एहेन ehéna	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहैः / एहेभिः¹ ehaíḥ / ehébhiḥ¹
Dative	एहाय ehā́ya	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहेभ्यः ehébhyaḥ
Ablative	एहात् ehā́t	एहाभ्याम् ehā́bhyām	एहेभ्यः ehébhyaḥ
Genitive	एहस्य ehásya	एहयोः eháyoḥ	एहानाम् ehā́nām
Locative	एहे ehé	एहयोः eháyoḥ	एहेषु ehéṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “एह”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 233, column 1.
• Apte, Vaman Shivram (1890) “एह”, in The practical Sanskrit-English dictionary, Poona: Prasad Prakashan, page 502