कोकिल

Sanskrit

Etymology

Of onomatopoeic origin, mimicking the male bird's mating cry. Compare Latin cucūlus, English cuckoo, Ancient Greek κόκκῡξ (kókkūx), Polish kukułka.

Noun

कोकिल • (kokila) stem, m

1. a cuckoo

Declension

Masculine a-stem declension of कोकिल (kokila)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कोकिलः kokilaḥ	कोकिलौ / कोकिला¹ kokilau / kokilā¹	कोकिलाः / कोकिलासः¹ kokilāḥ / kokilāsaḥ¹
Vocative	कोकिल kokila	कोकिलौ / कोकिला¹ kokilau / kokilā¹	कोकिलाः / कोकिलासः¹ kokilāḥ / kokilāsaḥ¹
Accusative	कोकिलम् kokilam	कोकिलौ / कोकिला¹ kokilau / kokilā¹	कोकिलान् kokilān
Instrumental	कोकिलेन kokilena	कोकिलाभ्याम् kokilābhyām	कोकिलैः / कोकिलेभिः¹ kokilaiḥ / kokilebhiḥ¹
Dative	कोकिलाय kokilāya	कोकिलाभ्याम् kokilābhyām	कोकिलेभ्यः kokilebhyaḥ
Ablative	कोकिलात् kokilāt	कोकिलाभ्याम् kokilābhyām	कोकिलेभ्यः kokilebhyaḥ
Genitive	कोकिलस्य kokilasya	कोकिलयोः kokilayoḥ	कोकिलानाम् kokilānām
Locative	कोकिले kokile	कोकिलयोः kokilayoḥ	कोकिलेषु kokileṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• Hindustani:

  Hindi: कोयल (koyal)

  Urdu: کویل (koyal)

• → Santali: (via some Indo-Aryan descendant) ᱠᱩᱭᱞᱤ (kuyli)
• → Kannada: ಕೋಗಿಲೆ (kōgile)