जनु

Sanskrit

Etymology

From जनू (janū́, “birth”)

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /d͡ʑɐ.nu/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈd͡ʑɐ.n̪u/

Noun

जनु • (janu) f

1. the soul

Declension

Feminine u-stem declension of जनु (janu)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	जनुः januḥ	जनू janū	जनवः janavaḥ
Vocative	जनो jano	जनू janū	जनवः janavaḥ
Accusative	जनुम् janum	जनू janū	जनूः janūḥ
Instrumental	जन्वा janvā	जनुभ्याम् janubhyām	जनुभिः janubhiḥ
Dative	जनवे / जन्वै¹ janave / janvai¹	जनुभ्याम् janubhyām	जनुभ्यः janubhyaḥ
Ablative	जनोः / जन्वाः¹ / जन्वै² janoḥ / janvāḥ¹ / janvai²	जनुभ्याम् janubhyām	जनुभ्यः janubhyaḥ
Genitive	जनोः / जन्वाः¹ / जन्वै² janoḥ / janvāḥ¹ / janvai²	जन्वोः janvoḥ	जनूनाम् janūnām
Locative	जनौ / जन्वाम्¹ janau / janvām¹	जन्वोः janvoḥ	जनुषु januṣu
Notes	¹Later Sanskrit ²Brāhmaṇas