परिमाण

See also: प्रमाण and परमाणु

Sanskrit

Noun

परिमाण • (parimāṇa) stem, n

1. dimension

Declension

Neuter a-stem declension of परिमाण
Nom. sg.	परिमाणम् (parimāṇam)
Gen. sg.	परिमाणस्य (parimāṇasya)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	परिमाणम् (parimāṇam)	परिमाणे (parimāṇe)	परिमाणानि (parimāṇāni)
Vocative	परिमाण (parimāṇa)	परिमाणे (parimāṇe)	परिमाणानि (parimāṇāni)
Accusative	परिमाणम् (parimāṇam)	परिमाणे (parimāṇe)	परिमाणानि (parimāṇāni)
Instrumental	परिमाणेन (parimāṇena)	परिमाणाभ्याम् (parimāṇābhyām)	परिमाणैः (parimāṇaiḥ)
Dative	परिमाणाय (parimāṇāya)	परिमाणाभ्याम् (parimāṇābhyām)	परिमाणेभ्यः (parimāṇebhyaḥ)
Ablative	परिमाणात् (parimāṇāt)	परिमाणाभ्याम् (parimāṇābhyām)	परिमाणेभ्यः (parimāṇebhyaḥ)
Genitive	परिमाणस्य (parimāṇasya)	परिमाणयोः (parimāṇayoḥ)	परिमाणानाम् (parimāṇānām)
Locative	परिमाणे (parimāṇe)	परिमाणयोः (parimāṇayoḥ)	परिमाणेषु (parimāṇeṣu)

Descendants

• → Hindi: परिमाण (parimāṇ)
• Tamil: பரிமாணம் (parimāṇam)