हर्ता

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit[edit]

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

हर्ता (hartā́) third-singular present indicative (root हृ, periphrastic future)

  1. periphrastic future of हृ (hṛ)

Conjugation[edit]

Periphrastic Future: हर्ता (hartā́), हर्ता (hartā́)
Active Middle
Singular Dual Plural Singular Dual Plural
Indicative
Third हर्ता
hartā́
हर्तारौ / हर्तारा¹
hartā́rau / hartā́rā¹
हर्तारः
hartā́raḥ
हर्ता
hartā́
हर्तारौ
hartā́rau
हर्तारः
hartā́raḥ
Second हर्तासि
hartā́si
हर्तास्थः
hartā́sthaḥ
हर्तास्थ
hartā́stha
हर्तासे
hartā́se
हर्तासाथे
hartā́sāthe
हर्ताध्वे
hartā́dhve
First हर्तास्मि
hartā́smi
हर्तास्वः
hartā́svaḥ
हर्तास्मः
hartā́smaḥ
हर्ताहे
hartā́he
हर्तास्वहे
hartā́svahe
हर्तास्महे
hartā́smahe
Notes
  • ¹Vedic
  • The middle forms of the periphrastic future rarely occur.