স্বীকার

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Bengali[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Sanskrit স্বীকার (svīkāra).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

স্বীকার (śikar)

  1. admission, acknowledgement

Inflection[edit]

Inflection of স্বীকার
nominative স্বীকার
śikar
objective স্বীকার / স্বীকারকে
śikar (semantically general or indefinite) / śikarke (semantically definite)
genitive স্বীকারের
śikarer
locative স্বীকারে
śikare
Indefinite forms
nominative স্বীকার
śikar
objective স্বীকার / স্বীকারকে
śikar (semantically general or indefinite) / śikarke (semantically definite)
genitive স্বীকারের
śikarer
locative স্বীকারে
śikare
Definite forms
singular plural
nominative স্বীকারটা , স্বীকারটি
śikarṭa (colloquial), śikarṭi (formal)
স্বীকারগুলা, স্বীকারগুলো
śikargula (colloquial), śikargulo (formal)
objective স্বীকারটা, স্বীকারটি
śikarṭa (colloquial), śikarṭi (formal)
স্বীকারগুলা, স্বীকারগুলো
śikargula (colloquial), śikargulo (formal)
genitive স্বীকারটার, স্বীকারটির
śikarṭar (colloquial), śikarṭir (formal)
স্বীকারগুলার, স্বীকারগুলোর
śikargular (colloquial), śikargulor (formal)
locative স্বীকারটাতে / স্বীকারটায়, স্বীকারটিতে
śikarṭate / śikarṭay (colloquial), śikarṭite (formal)
স্বীকারগুলাতে / স্বীকারগুলায়, স্বীকারগুলোতে
śikargulate / śikargulay (colloquial), śikargulote (formal)
Objective Note: In some dialects -রে (-re) marks this case instead of -কে (-ke).

Derived terms[edit]