அழகன்

Tamil

Etymology

From அழகு (aḻaku) +‎ -அன் (-aṉ).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɐɻɐɡɐn/

• Audio:

  (file)

Noun

அழகன் • (aḻakaṉ) m

1. a handsome man

   Coordinate term: அழகி (aḻaki)

Declension

ṉ-stem declension of அழகன் (aḻakaṉ)

	singular	plural
nominative	அழகன் aḻakaṉ	அழகர்கள் aḻakarkaḷ
vocative	அழகனே aḻakaṉē	அழகர்களே aḻakarkaḷē
accusative	அழகனை aḻakaṉai	அழகர்களை aḻakarkaḷai
dative	அழகனுக்கு aḻakaṉukku	அழகர்களுக்கு aḻakarkaḷukku
benefactive	அழகனுக்காக aḻakaṉukkāka	அழகர்களுக்காக aḻakarkaḷukkāka
genitive 1	அழகனுடைய aḻakaṉuṭaiya	அழகர்களுடைய aḻakarkaḷuṭaiya
genitive 2	அழகனின் aḻakaṉiṉ	அழகர்களின் aḻakarkaḷiṉ
locative 1	அழகனில் aḻakaṉil	அழகர்களில் aḻakarkaḷil
locative 2	அழகனிடம் aḻakaṉiṭam	அழகர்களிடம் aḻakarkaḷiṭam
sociative 1	அழகனோடு aḻakaṉōṭu	அழகர்களோடு aḻakarkaḷōṭu
sociative 2	அழகனுடன் aḻakaṉuṭaṉ	அழகர்களுடன் aḻakarkaḷuṭaṉ
instrumental	அழகனால் aḻakaṉāl	அழகர்களால் aḻakarkaḷāl
ablative	அழகனிலிருந்து aḻakaṉiliruntu	அழகர்களிலிருந்து aḻakarkaḷiliruntu

Proper noun

அழகன் • (aḻakaṉ) (Hinduism)

1. an epithet of Vishnu

   Synonym: திருமால் (tirumāl)

Declension

ṉ-stem declension of அழகன் (aḻakaṉ) (singular only)

	singular	plural
nominative	அழகன் aḻakaṉ	-
vocative	அழகனே aḻakaṉē	-
accusative	அழகனை aḻakaṉai	-
dative	அழகனுக்கு aḻakaṉukku	-
benefactive	அழகனுக்காக aḻakaṉukkāka	-
genitive 1	அழகனுடைய aḻakaṉuṭaiya	-
genitive 2	அழகனின் aḻakaṉiṉ	-
locative 1	அழகனில் aḻakaṉil	-
locative 2	அழகனிடம் aḻakaṉiṭam	-
sociative 1	அழகனோடு aḻakaṉōṭu	-
sociative 2	அழகனுடன் aḻakaṉuṭaṉ	-
instrumental	அழகனால் aḻakaṉāl	-
ablative	அழகனிலிருந்து aḻakaṉiliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936), “அழகன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press