ஆச்சரியம்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit आश्चर्य (āścarya).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aːt͡ɕːɐɾɪjɐm/
  • Audio:(file)

Noun

[edit]

ஆச்சரியம் (āccariyam)

  1. wonder, surprise
    Synonyms: வியப்பு (viyappu), அதிசயம் (aticayam)

Declension

[edit]
m-stem declension of ஆச்சரியம் (āccariyam)
Singular Plural
Nominative ஆச்சரியம்
āccariyam
ஆச்சரியங்கள்
āccariyaṅkaḷ
Vocative ஆச்சரியமே
āccariyamē
ஆச்சரியங்களே
āccariyaṅkaḷē
Accusative ஆச்சரியத்தை
āccariyattai
ஆச்சரியங்களை
āccariyaṅkaḷai
Dative ஆச்சரியத்துக்கு
āccariyattukku
ஆச்சரியங்களுக்கு
āccariyaṅkaḷukku
Genitive ஆச்சரியத்துடைய
āccariyattuṭaiya
ஆச்சரியங்களுடைய
āccariyaṅkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative ஆச்சரியம்
āccariyam
ஆச்சரியங்கள்
āccariyaṅkaḷ
Vocative ஆச்சரியமே
āccariyamē
ஆச்சரியங்களே
āccariyaṅkaḷē
Accusative ஆச்சரியத்தை
āccariyattai
ஆச்சரியங்களை
āccariyaṅkaḷai
Dative ஆச்சரியத்துக்கு
āccariyattukku
ஆச்சரியங்களுக்கு
āccariyaṅkaḷukku
Benefactive ஆச்சரியத்துக்காக
āccariyattukkāka
ஆச்சரியங்களுக்காக
āccariyaṅkaḷukkāka
Genitive 1 ஆச்சரியத்துடைய
āccariyattuṭaiya
ஆச்சரியங்களுடைய
āccariyaṅkaḷuṭaiya
Genitive 2 ஆச்சரியத்தின்
āccariyattiṉ
ஆச்சரியங்களின்
āccariyaṅkaḷiṉ
Locative 1 ஆச்சரியத்தில்
āccariyattil
ஆச்சரியங்களில்
āccariyaṅkaḷil
Locative 2 ஆச்சரியத்திடம்
āccariyattiṭam
ஆச்சரியங்களிடம்
āccariyaṅkaḷiṭam
Sociative 1 ஆச்சரியத்தோடு
āccariyattōṭu
ஆச்சரியங்களோடு
āccariyaṅkaḷōṭu
Sociative 2 ஆச்சரியத்துடன்
āccariyattuṭaṉ
ஆச்சரியங்களுடன்
āccariyaṅkaḷuṭaṉ
Instrumental ஆச்சரியத்தால்
āccariyattāl
ஆச்சரியங்களால்
āccariyaṅkaḷāl
Ablative ஆச்சரியத்திலிருந்து
āccariyattiliruntu
ஆச்சரியங்களிலிருந்து
āccariyaṅkaḷiliruntu

References

[edit]