ஐயனார்

Tamil

Etymology

From ஐயன் (aiyaṉ) +‎ -ஆர் (-ār).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɐɪ̯jɐnaːɾ/

Proper noun

ஐயனார் • (aiyaṉār)

1. (Hinduism) Aiyanar

Declension

Declension of ஐயனார் (aiyaṉār) (singular only)
	Singular	Plural
Nominative	ஐயனார் aiyaṉār	-
Vocative	ஐயனாரே aiyaṉārē	-
Accusative	ஐயனாரை aiyaṉārai	-
Dative	ஐயனாருக்கு aiyaṉārukku	-
Genitive	ஐயனாருடைய aiyaṉāruṭaiya	-
	Singular	Plural
Nominative	ஐயனார் aiyaṉār	-
Vocative	ஐயனாரே aiyaṉārē	-
Accusative	ஐயனாரை aiyaṉārai	-
Dative	ஐயனாருக்கு aiyaṉārukku	-
Benefactive	ஐயனாருக்காக aiyaṉārukkāka	-
Genitive 1	ஐயனாருடைய aiyaṉāruṭaiya	-
Genitive 2	ஐயனாரின் aiyaṉāriṉ	-
Locative 1	ஐயனாரில் aiyaṉāril	-
Locative 2	ஐயனாரிடம் aiyaṉāriṭam	-
Sociative 1	ஐயனாரோடு aiyaṉārōṭu	-
Sociative 2	ஐயனாருடன் aiyaṉāruṭaṉ	-
Instrumental	ஐயனாரால் aiyaṉārāl	-
Ablative	ஐயனாரிலிருந்து aiyaṉāriliruntu	-

References

• Johann Philipp Fabricius, Na. Kadirvelu Pillai, David W. McAlpin, Rajagopal Subramanian, University of Madras, Miron Winslow (2022) “ஐயனார்”, in Digital Dictionaries of South India [Combined Tamil Dictionaries]