கங்கை

Tamil

Etymology

Borrowed from Sanskrit गङ्गा (gaṅgā).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɡɐŋɡɐɪ̯/, /kɐŋɡɐɪ̯/

• Audio:

  (file)

Proper noun

கங்கை • (kaṅkai)

1. Ganga, Ganges (a river in India and Bangladesh)

Noun

கங்கை • (kaṅkai)

1. (rare) a river (in general sense)

   Synonyms: ஆறு (āṟu), நதி (nati)

Declension

ai-stem declension of கங்கை (kaṅkai) (singular only)

	singular	plural
nominative	கங்கை kaṅkai	-
vocative	கங்கையே kaṅkaiyē	-
accusative	கங்கையை kaṅkaiyai	-
dative	கங்கைக்கு kaṅkaikku	-
benefactive	கங்கைக்காக kaṅkaikkāka	-
genitive 1	கங்கையுடைய kaṅkaiyuṭaiya	-
genitive 2	கங்கையின் kaṅkaiyiṉ	-
locative 1	கங்கையில் kaṅkaiyil	-
locative 2	கங்கையிடம் kaṅkaiyiṭam	-
sociative 1	கங்கையோடு kaṅkaiyōṭu	-
sociative 2	கங்கையுடன் kaṅkaiyuṭaṉ	-
instrumental	கங்கையால் kaṅkaiyāl	-
ablative	கங்கையிலிருந்து kaṅkaiyiliruntu	-

References

• University of Madras (1924–1936), “கங்கை”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press