Jump to content

கரண்டி

From Wiktionary, the free dictionary

Tamil

[edit]
குழிக்கரண்டி
பல ரக கரண்டிகள்

Etymology

[edit]

Cognate with Malayalam കരണ്ടി (karaṇṭi), Telugu గరిటె (gariṭe). This etymology is incomplete. You can help Wiktionary by elaborating on the origins of this term.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

கரண்டி (karaṇṭi)

  1. paddle, spatula, ladle
  2. spoon
  3. trowel

Declension

[edit]
i-stem declension of கரண்டி (karaṇṭi)
singular plural
nominative கரண்டி
karaṇṭi
கரண்டிகள்
karaṇṭikaḷ
vocative கரண்டியே
karaṇṭiyē
கரண்டிகளே
karaṇṭikaḷē
accusative கரண்டியை
karaṇṭiyai
கரண்டிகளை
karaṇṭikaḷai
dative கரண்டிக்கு
karaṇṭikku
கரண்டிகளுக்கு
karaṇṭikaḷukku
benefactive கரண்டிக்காக
karaṇṭikkāka
கரண்டிகளுக்காக
karaṇṭikaḷukkāka
genitive 1 கரண்டியுடைய
karaṇṭiyuṭaiya
கரண்டிகளுடைய
karaṇṭikaḷuṭaiya
genitive 2 கரண்டியின்
karaṇṭiyiṉ
கரண்டிகளின்
karaṇṭikaḷiṉ
locative 1 கரண்டியில்
karaṇṭiyil
கரண்டிகளில்
karaṇṭikaḷil
locative 2 கரண்டியிடம்
karaṇṭiyiṭam
கரண்டிகளிடம்
karaṇṭikaḷiṭam
sociative 1 கரண்டியோடு
karaṇṭiyōṭu
கரண்டிகளோடு
karaṇṭikaḷōṭu
sociative 2 கரண்டியுடன்
karaṇṭiyuṭaṉ
கரண்டிகளுடன்
karaṇṭikaḷuṭaṉ
instrumental கரண்டியால்
karaṇṭiyāl
கரண்டிகளால்
karaṇṭikaḷāl
ablative கரண்டியிலிருந்து
karaṇṭiyiliruntu
கரண்டிகளிலிருந்து
karaṇṭikaḷiliruntu

Derived terms

[edit]

References

[edit]

University of Madras (1924–1936) “கரண்டி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press