காதலன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

From காதல் (kātal, love, affection) +‎ -அன் (-aṉ, masculine suffix particle).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

காதலன் (kātalaṉ) (plural காதலர்கள்) (masculine)

  1. lover
    Synonym: காதலி (kātali)

Declension[edit]

ṉ-stem declension of காதலன் (kātalaṉ)
Singular Plural
Nominative காதலன்
kātalaṉ
காதலர்கள்
kātalarkaḷ
Vocative காதலனே
kātalaṉē
காதலர்களே
kātalarkaḷē
Accusative காதலனை
kātalaṉai
காதலர்களை
kātalarkaḷai
Dative காதலனுக்கு
kātalaṉukku
காதலர்களுக்கு
kātalarkaḷukku
Genitive காதலனுடைய
kātalaṉuṭaiya
காதலர்களுடைய
kātalarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative காதலன்
kātalaṉ
காதலர்கள்
kātalarkaḷ
Vocative காதலனே
kātalaṉē
காதலர்களே
kātalarkaḷē
Accusative காதலனை
kātalaṉai
காதலர்களை
kātalarkaḷai
Dative காதலனுக்கு
kātalaṉukku
காதலர்களுக்கு
kātalarkaḷukku
Benefactive காதலனுக்காக
kātalaṉukkāka
காதலர்களுக்காக
kātalarkaḷukkāka
Genitive 1 காதலனுடைய
kātalaṉuṭaiya
காதலர்களுடைய
kātalarkaḷuṭaiya
Genitive 2 காதலனின்
kātalaṉiṉ
காதலர்களின்
kātalarkaḷiṉ
Locative 1 காதலனில்
kātalaṉil
காதலர்களில்
kātalarkaḷil
Locative 2 காதலனிடம்
kātalaṉiṭam
காதலர்களிடம்
kātalarkaḷiṭam
Sociative 1 காதலனோடு
kātalaṉōṭu
காதலர்களோடு
kātalarkaḷōṭu
Sociative 2 காதலனுடன்
kātalaṉuṭaṉ
காதலர்களுடன்
kātalarkaḷuṭaṉ
Instrumental காதலனால்
kātalaṉāl
காதலர்களால்
kātalarkaḷāl
Ablative காதலனிலிருந்து
kātalaṉiliruntu
காதலர்களிலிருந்து
kātalarkaḷiliruntu

References[edit]

  • University of Madras (1924–1936) “காதலன்”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press