பக்தன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Sanskrit भक्त (bhakta). Doublet of பத்தம் (pattam).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

பக்தன் (paktaṉ)

  1. pious

Declension

[edit]
ṉ-stem declension of பக்தன் (paktaṉ)
Singular Plural
Nominative பக்தன்
paktaṉ
பக்தர்கள்
paktarkaḷ
Vocative பக்தனே
paktaṉē
பக்தர்களே
paktarkaḷē
Accusative பக்தனை
paktaṉai
பக்தர்களை
paktarkaḷai
Dative பக்தனுக்கு
paktaṉukku
பக்தர்களுக்கு
paktarkaḷukku
Genitive பக்தனுடைய
paktaṉuṭaiya
பக்தர்களுடைய
paktarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative பக்தன்
paktaṉ
பக்தர்கள்
paktarkaḷ
Vocative பக்தனே
paktaṉē
பக்தர்களே
paktarkaḷē
Accusative பக்தனை
paktaṉai
பக்தர்களை
paktarkaḷai
Dative பக்தனுக்கு
paktaṉukku
பக்தர்களுக்கு
paktarkaḷukku
Benefactive பக்தனுக்காக
paktaṉukkāka
பக்தர்களுக்காக
paktarkaḷukkāka
Genitive 1 பக்தனுடைய
paktaṉuṭaiya
பக்தர்களுடைய
paktarkaḷuṭaiya
Genitive 2 பக்தனின்
paktaṉiṉ
பக்தர்களின்
paktarkaḷiṉ
Locative 1 பக்தனில்
paktaṉil
பக்தர்களில்
paktarkaḷil
Locative 2 பக்தனிடம்
paktaṉiṭam
பக்தர்களிடம்
paktarkaḷiṭam
Sociative 1 பக்தனோடு
paktaṉōṭu
பக்தர்களோடு
paktarkaḷōṭu
Sociative 2 பக்தனுடன்
paktaṉuṭaṉ
பக்தர்களுடன்
paktarkaḷuṭaṉ
Instrumental பக்தனால்
paktaṉāl
பக்தர்களால்
paktarkaḷāl
Ablative பக்தனிலிருந்து
paktaṉiliruntu
பக்தர்களிலிருந்து
paktarkaḷiliruntu

References

[edit]