மண்டை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Pronunciation[edit]

  • (file)

Noun[edit]

மண்டை (maṇṭai)

  1. head
    Synonym: தலை (talai)
  2. skull

Declension[edit]

ai-stem declension of மண்டை (maṇṭai)
Singular Plural
Nominative மண்டை
maṇṭai
மண்டைகள்
maṇṭaikaḷ
Vocative மண்டையே
maṇṭaiyē
மண்டைகளே
maṇṭaikaḷē
Accusative மண்டையை
maṇṭaiyai
மண்டைகளை
maṇṭaikaḷai
Dative மண்டைக்கு
maṇṭaikku
மண்டைகளுக்கு
maṇṭaikaḷukku
Genitive மண்டையுடைய
maṇṭaiyuṭaiya
மண்டைகளுடைய
maṇṭaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative மண்டை
maṇṭai
மண்டைகள்
maṇṭaikaḷ
Vocative மண்டையே
maṇṭaiyē
மண்டைகளே
maṇṭaikaḷē
Accusative மண்டையை
maṇṭaiyai
மண்டைகளை
maṇṭaikaḷai
Dative மண்டைக்கு
maṇṭaikku
மண்டைகளுக்கு
maṇṭaikaḷukku
Benefactive மண்டைக்காக
maṇṭaikkāka
மண்டைகளுக்காக
maṇṭaikaḷukkāka
Genitive 1 மண்டையுடைய
maṇṭaiyuṭaiya
மண்டைகளுடைய
maṇṭaikaḷuṭaiya
Genitive 2 மண்டையின்
maṇṭaiyiṉ
மண்டைகளின்
maṇṭaikaḷiṉ
Locative 1 மண்டையில்
maṇṭaiyil
மண்டைகளில்
maṇṭaikaḷil
Locative 2 மண்டையிடம்
maṇṭaiyiṭam
மண்டைகளிடம்
maṇṭaikaḷiṭam
Sociative 1 மண்டையோடு
maṇṭaiyōṭu
மண்டைகளோடு
maṇṭaikaḷōṭu
Sociative 2 மண்டையுடன்
maṇṭaiyuṭaṉ
மண்டைகளுடன்
maṇṭaikaḷuṭaṉ
Instrumental மண்டையால்
maṇṭaiyāl
மண்டைகளால்
maṇṭaikaḷāl
Ablative மண்டையிலிருந்து
maṇṭaiyiliruntu
மண்டைகளிலிருந்து
maṇṭaikaḷiliruntu