ഇളമാൻ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Malayalam[edit]

Etymology[edit]

ഇളം (iḷaṁ, “young, tender”) +‎ മാൻ (māṉ, “deer”).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

ഇളമാൻ • (iḷamāṉ)

A spotted deer fawn
  1. fawn, young deer.
    Synonym: മാൻകിടാവ് (māṉkiṭāvŭ)

Declension[edit]

Declension of ഇളമാൻ
Singular Plural
Nominative ഇളമാൻ (iḷamāṉ) ഇളമാനുകൾ (iḷamānukaḷ)
Vocative ഇളമാനേ (iḷamānē) ഇളമാനുകളേ (iḷamānukaḷē)
Accusative ഇളമാനിനെ (iḷamānine) ഇളമാനുകളെ (iḷamānukaḷe)
Dative ഇളമാനിന് (iḷamāninŭ) ഇളമാനുകൾക്ക് (iḷamānukaḷkkŭ)
Genitive ഇളമാനിന്റെ (iḷamāninṟe) ഇളമാനുകളുടെ (iḷamānukaḷuṭe)
Locative ഇളമാനിൽ (iḷamānil) ഇളമാനുകളിൽ (iḷamānukaḷil)
Sociative ഇളമാനിനോട് (iḷamāninōṭŭ) ഇളമാനുകളോട് (iḷamānukaḷōṭŭ)
Instrumental ഇളമാനിനാൽ (iḷamānināl) ഇളമാനുകളാൽ (iḷamānukaḷāl)

References[edit]

  • Warrier, M. I. (2008) “ഇളമാൻ”, in Malayalam-English Dictionary (in Malayalam), 22nd edition, Kottayam: DC Books
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ഇളമാൻ&oldid=77978037"