ἀλλοδαπός

Ancient Greek

Etymology

From ἄλλος (állos) and perhaps some Proto-Indo-European *-n̥kʷo- seen in Latin prop-inquus. See also Proto-Germanic *-ungō and perhaps original ποδαπός (podapós), which would be from Proto-Indo-European *kʷodn̥kʷós and lend its d to other forms.

Pronunciation

 

• IPA^(key): /al.lo.da.pós/ → /al.lo.ðaˈpos/ → /a.lo.ðaˈpos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /al.lo.da.pós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /al.lo.daˈpos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /al.lo.ðaˈpos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /al.lo.ðaˈpos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.lo.ðaˈpos/

Adjective

ἀλλοδαπός • (allodapós) m (feminine ἀλλοδαπή, neuter ἀλλοδαπόν); first/second declension

1. foreign

   Synonym: ξένος (xénos)

Declension

First and second declension of ἀλλοδαπός; ἀλλοδαπή; ἀλλοδαπόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀλλοδαπός allodapós	ἀλλοδαπή allodapḗ	ἀλλοδαπόν allodapón		ἀλλοδαπώ allodapṓ	ἀλλοδαπᾱ́ allodapā́	ἀλλοδαπώ allodapṓ		ἀλλοδαποί allodapoí	ἀλλοδαπαί allodapaí	ἀλλοδαπᾰ́ allodapá
Genitive		ἀλλοδαποῦ allodapoû	ἀλλοδαπῆς allodapês	ἀλλοδαποῦ allodapoû		ἀλλοδαποῖν allodapoîn	ἀλλοδαπαῖν allodapaîn	ἀλλοδαποῖν allodapoîn		ἀλλοδαπῶν allodapôn	ἀλλοδαπῶν allodapôn	ἀλλοδαπῶν allodapôn
Dative		ἀλλοδαπῷ allodapôi	ἀλλοδαπῇ allodapêi	ἀλλοδαπῷ allodapôi		ἀλλοδαποῖν allodapoîn	ἀλλοδαπαῖν allodapaîn	ἀλλοδαποῖν allodapoîn		ἀλλοδαποῖς allodapoîs	ἀλλοδαπαῖς allodapaîs	ἀλλοδαποῖς allodapoîs
Accusative		ἀλλοδαπόν allodapón	ἀλλοδαπήν allodapḗn	ἀλλοδαπόν allodapón		ἀλλοδαπώ allodapṓ	ἀλλοδαπᾱ́ allodapā́	ἀλλοδαπώ allodapṓ		ἀλλοδαπούς allodapoús	ἀλλοδαπᾱ́ς allodapā́s	ἀλλοδαπᾰ́ allodapá
Vocative		ἀλλοδαπέ allodapé	ἀλλοδαπή allodapḗ	ἀλλοδαπόν allodapón		ἀλλοδαπώ allodapṓ	ἀλλοδαπᾱ́ allodapā́	ἀλλοδαπώ allodapṓ		ἀλλοδαποί allodapoí	ἀλλοδαπαί allodapaí	ἀλλοδαπᾰ́ allodapá
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀλλοδαπῶς allodapôs				ἀλλοδαπότερος allodapóteros				ἀλλοδαπότᾰτος allodapótatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Related terms

• ἐχθοδαπός (ekhthodapós)
• ἡμεδαπός (hēmedapós)
• ὁκοδαπός (hokodapós)
• ὁποδαπός (hopodapós)
• παντοδαπός (pantodapós)
• ποδαπός (podapós)
• τηλεδαπός (tēledapós)
• ὑμεδαπός (humedapós)

Descendants

• Greek: αλλοδαπός (allodapós)

Further reading

• ἀλλοδαπός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
• “ἀλλοδαπός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀλλοδαπός”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀλλοδαπός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • another idem, page 31.