ἀναπαίω

Ancient Greek

Etymology

From ἀνα- (ana-, “again; backwards”) +‎ παίω (paíō, “to strike, hit”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.na.pǎi̯.ɔː/ → /a.naˈpɛ.o/ → /a.naˈpe.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.na.pǎi̯.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.naˈpɛ.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.naˈpɛ.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.naˈpe.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.naˈpe.o/

Verb

ἀναπαίω • (anapaíō)

1. to strike back
2. to drive back

Inflection

   Present: ἀναπαίω, ἀναπαίομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἀναπαίω	ἀναπαίεις	ἀναπαίει	ἀναπαίετον	ἀναπαίετον	ἀναπαίομεν	ἀναπαίετε	ἀναπαίουσῐ(ν)
	subjunctive	ἀναπαίω	ἀναπαίῃς	ἀναπαίῃ	ἀναπαίητον	ἀναπαίητον	ἀναπαίωμεν	ἀναπαίητε	ἀναπαίωσῐ(ν)
	optative	ἀναπαίοιμῐ	ἀναπαίοις	ἀναπαίοι	ἀναπαίοιτον	ἀναπαιοίτην	ἀναπαίοιμεν	ἀναπαίοιτε	ἀναπαίοιεν
	imperative		ἀνάπαιε	ἀναπαιέτω	ἀναπαίετον	ἀναπαιέτων		ἀναπαίετε	ἀναπαιόντων
middle/ passive	indicative	ἀναπαίομαι	ἀναπαίῃ, ἀναπαίει	ἀναπαίεται	ἀναπαίεσθον	ἀναπαίεσθον	ἀναπαιόμεθᾰ	ἀναπαίεσθε	ἀναπαίονται
	subjunctive	ἀναπαίωμαι	ἀναπαίῃ	ἀναπαίηται	ἀναπαίησθον	ἀναπαίησθον	ἀναπαιώμεθᾰ	ἀναπαίησθε	ἀναπαίωνται
	optative	ἀναπαιοίμην	ἀναπαίοιο	ἀναπαίοιτο	ἀναπαίοισθον	ἀναπαιοίσθην	ἀναπαιοίμεθᾰ	ἀναπαίοισθε	ἀναπαίοιντο
	imperative		ἀναπαίου	ἀναπαιέσθω	ἀναπαίεσθον	ἀναπαιέσθων		ἀναπαίεσθε	ἀναπαιέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἀναπαίειν				ἀναπαίεσθαι
participle	m	ἀναπαίων				ἀναπαιόμενος
	f	ἀναπαίουσᾰ				ἀναπαιομένη
	n	ἀναπαῖον				ἀναπαιόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀνάπαιστος (anápaistos, “anapest”)

References

• “ἀναπαίω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “ἀναπαίω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• ἀναπαίω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• ἀναπαίω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)