ἀρχιτέκτων

Ancient Greek

Etymology

ἀρχι- (arkhi-, “chief”) +‎ τέκτων (téktōn, “builder”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ar.kʰi.ték.tɔːn/ → /ar.xiˈtek.ton/ → /ar.çiˈtek.ton/

• (5^th BC Attic) IPA^(key): /ar.kʰi.ték.tɔːn/
• (1^st BC Egyptian) IPA^(key): /ar.kʰiˈtɛk.ton/
• (4^th AD Koine) IPA^(key): /ar.xiˈtek.ton/
• (10^th AD Byzantine) IPA^(key): /ar.çiˈtek.ton/
• (15^th AD Constantinopolitan) IPA^(key): /ar.çiˈtek.ton/

Noun

ἀρχιτέκτων • (arkhitéktōn) m (genitive ἀρχιτέκτονος); third declension

1. chief constructor, master builder, architect

Inflection

Third declension of ὁ ἀρχιτέκτων; τοῦ ἀρχιτέκτονος (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ ἀρχιτέκτων ho arkhitéktōn	τὼ ἀρχιτέκτονε tṑ arkhitéktone	οἱ ἀρχιτέκτονες hoi arkhitéktones
Genitive	τοῦ ἀρχιτέκτονος toû arkhitéktonos	τοῖν ἀρχιτεκτόνοιν toîn arkhitektónoin	τῶν ἀρχιτεκτόνων tôn arkhitektónōn
Dative	τῷ ἀρχιτέκτονῐ tôi arkhitéktoni	τοῖν ἀρχιτεκτόνοιν toîn arkhitektónoin	τοῖς ἀρχιτέκτοσῐ(ν) toîs arkhitéktosi(n)
Accusative	τὸν ἀρχιτέκτονᾰ tòn arkhitéktona	τὼ ἀρχιτέκτονε tṑ arkhitéktone	τοὺς ἀρχιτέκτονᾰς toùs arkhitéktonas
Vocative	ἀρχιτέκτον arkhitékton	ἀρχιτέκτονε arkhitéktone	ἀρχιτέκτονες arkhitéktones
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• English: architect
• Greek: αρχιτέκτονας (architéktonas)
• Latin: architectōn, architectus
• Polish: architekt
• Russian: архите́ктор (arxitéktor)

References

• ἀρχιτέκτων in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• ἀρχιτέκτων in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• «ἀρχιτέκτων» in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• «ἀρχιτέκτων» in the Diccionario Griego–Español en línea (© 2006–2017)
• “G753”, in Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible, 1979
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • architect idem, page 38.
  • author idem, page 53.
  • manager idem, page 511.