ἐκτειχίζω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From ἐκ- (ek-, “completely”) +‎ τειχῐ́ζω (teikhízō, “wall, fortify”).

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

ἐκτειχῐ́ζω • (ekteikhízō)

  1. to fortify completely, to build it from the ground

Inflection

[edit]
   Present: ἐκτειχῐ́ζω, ἐκτειχῐ́ζομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτειχῐ́ζω ἐκτειχῐ́ζεις ἐκτειχῐ́ζει ἐκτειχῐ́ζετον ἐκτειχῐ́ζετον ἐκτειχῐ́ζομεν ἐκτειχῐ́ζετε ἐκτειχῐ́ζουσῐ(ν)
subjunctive ἐκτειχῐ́ζω ἐκτειχῐ́ζῃς ἐκτειχῐ́ζῃ ἐκτειχῐ́ζητον ἐκτειχῐ́ζητον ἐκτειχῐ́ζωμεν ἐκτειχῐ́ζητε ἐκτειχῐ́ζωσῐ(ν)
optative ἐκτειχῐ́ζοιμῐ ἐκτειχῐ́ζοις ἐκτειχῐ́ζοι ἐκτειχῐ́ζοιτον ἐκτειχῐζοίτην ἐκτειχῐ́ζοιμεν ἐκτειχῐ́ζοιτε ἐκτειχῐ́ζοιεν
imperative   ἐκτείχῐζε ἐκτειχῐζέτω ἐκτειχῐ́ζετον ἐκτειχῐζέτων   ἐκτειχῐ́ζετε ἐκτειχῐζόντων
middle/
passive 		indicative ἐκτειχῐ́ζομαι ἐκτειχῐ́ζῃ,
ἐκτειχῐ́ζει 		ἐκτειχῐ́ζεται ἐκτειχῐ́ζεσθον ἐκτειχῐ́ζεσθον ἐκτειχῐζόμεθᾰ ἐκτειχῐ́ζεσθε ἐκτειχῐ́ζονται
subjunctive ἐκτειχῐ́ζωμαι ἐκτειχῐ́ζῃ ἐκτειχῐ́ζηται ἐκτειχῐ́ζησθον ἐκτειχῐ́ζησθον ἐκτειχῐζώμεθᾰ ἐκτειχῐ́ζησθε ἐκτειχῐ́ζωνται
optative ἐκτειχῐζοίμην ἐκτειχῐ́ζοιο ἐκτειχῐ́ζοιτο ἐκτειχῐ́ζοισθον ἐκτειχῐζοίσθην ἐκτειχῐζοίμεθᾰ ἐκτειχῐ́ζοισθε ἐκτειχῐ́ζοιντο
imperative   ἐκτειχῐ́ζου ἐκτειχῐζέσθω ἐκτειχῐ́ζεσθον ἐκτειχῐζέσθων   ἐκτειχῐ́ζεσθε ἐκτειχῐζέσθων
active middle/passive
infinitive ἐκτειχῐ́ζειν ἐκτειχῐ́ζεσθαι
participle m ἐκτειχῐ́ζων ἐκτειχῐζόμενος
f ἐκτειχῐ́ζουσᾰ ἐκτειχῐζομένη
n ἐκτειχῐ́ζον ἐκτειχῐζόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἐξετείχῐζον, ἐξετειχῐζόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετείχῐζον ἐξετείχῐζες ἐξετείχῐζε(ν) ἐξετειχῐ́ζετον ἐξετειχῐζέτην ἐξετειχῐ́ζομεν ἐξετειχῐ́ζετε ἐξετείχῐζον
middle/
passive 		indicative ἐξετειχῐζόμην ἐξετειχῐ́ζου ἐξετειχῐ́ζετο ἐξετειχῐ́ζεσθον ἐξετειχῐζέσθην ἐξετειχῐζόμεθᾰ ἐξετειχῐ́ζεσθε ἐξετειχῐ́ζοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκτειχῐέω, ἐκτειχῐέομαι, ἐκτειχῐσθήσομαι (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτειχῐέω ἐκτειχῐέεις ἐκτειχῐέει ἐκτειχῐέετον ἐκτειχῐέετον ἐκτειχῐέομεν ἐκτειχῐέετε ἐκτειχῐέουσῐ(ν)
optative ἐκτειχῐέοιμῐ ἐκτειχῐέοις ἐκτειχῐέοι ἐκτειχῐέοιτον ἐκτειχῐεοίτην ἐκτειχῐέοιμεν ἐκτειχῐέοιτε ἐκτειχῐέοιεν
middle indicative ἐκτειχῐέομαι ἐκτειχῐέῃ,
ἐκτειχῐέει 		ἐκτειχῐέεται ἐκτειχῐέεσθον ἐκτειχῐέεσθον ἐκτειχῐεόμεθᾰ ἐκτειχῐέεσθε ἐκτειχῐέονται
optative ἐκτειχῐεοίμην ἐκτειχῐέοιο ἐκτειχῐέοιτο ἐκτειχῐέοισθον ἐκτειχῐεοίσθην ἐκτειχῐεοίμεθᾰ ἐκτειχῐέοισθε ἐκτειχῐέοιντο
passive indicative ἐκτειχῐσθήσομαι ἐκτειχῐσθήσῃ ἐκτειχῐσθήσεται ἐκτειχῐσθήσεσθον ἐκτειχῐσθήσεσθον ἐκτειχῐσθησόμεθᾰ ἐκτειχῐσθήσεσθε ἐκτειχῐσθήσονται
optative ἐκτειχῐσθησοίμην ἐκτειχῐσθήσοιο ἐκτειχῐσθήσοιτο ἐκτειχῐσθήσοισθον ἐκτειχῐσθησοίσθην ἐκτειχῐσθησοίμεθᾰ ἐκτειχῐσθήσοισθε ἐκτειχῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐκτειχῐέειν ἐκτειχῐέεσθαι ἐκτειχῐσθήσεσθαι
participle m ἐκτειχῐέων ἐκτειχῐεόμενος ἐκτειχῐσθησόμενος
f ἐκτειχῐέουσᾰ ἐκτειχῐεομένη ἐκτειχῐσθησομένη
n ἐκτειχῐέον ἐκτειχῐεόμενον ἐκτειχῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ἐκτειχῐῶ, ἐκτειχῐοῦμαι, ἐκτειχῐσθήσομαι (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτειχῐῶ ἐκτειχῐεῖς ἐκτειχῐεῖ ἐκτειχῐεῖτον ἐκτειχῐεῖτον ἐκτειχῐοῦμεν ἐκτειχῐεῖτε ἐκτειχῐοῦσῐ(ν)
optative ἐκτειχῐοίην,
ἐκτειχῐοῖμῐ 		ἐκτειχῐοίης,
ἐκτειχῐοῖς 		ἐκτειχῐοίη,
ἐκτειχῐοῖ 		ἐκτειχῐοῖτον,
ἐκτειχῐοίητον 		ἐκτειχῐοίτην,
ἐκτειχῐοιήτην 		ἐκτειχῐοῖμεν,
ἐκτειχῐοίημεν 		ἐκτειχῐοῖτε,
ἐκτειχῐοίητε 		ἐκτειχῐοῖεν,
ἐκτειχῐοίησᾰν
middle indicative ἐκτειχῐοῦμαι ἐκτειχῐῇ ἐκτειχῐεῖται ἐκτειχῐεῖσθον ἐκτειχῐεῖσθον ἐκτειχῐούμεθᾰ ἐκτειχῐεῖσθε ἐκτειχῐοῦνται
optative ἐκτειχῐοίμην ἐκτειχῐοῖο ἐκτειχῐοῖτο ἐκτειχῐοῖσθον ἐκτειχῐοίσθην ἐκτειχῐοίμεθᾰ ἐκτειχῐοῖσθε ἐκτειχῐοῖντο
passive indicative ἐκτειχῐσθήσομαι ἐκτειχῐσθήσῃ ἐκτειχῐσθήσεται ἐκτειχῐσθήσεσθον ἐκτειχῐσθήσεσθον ἐκτειχῐσθησόμεθᾰ ἐκτειχῐσθήσεσθε ἐκτειχῐσθήσονται
optative ἐκτειχῐσθησοίμην ἐκτειχῐσθήσοιο ἐκτειχῐσθήσοιτο ἐκτειχῐσθήσοισθον ἐκτειχῐσθησοίσθην ἐκτειχῐσθησοίμεθᾰ ἐκτειχῐσθήσοισθε ἐκτειχῐσθήσοιντο
active middle passive
infinitive ἐκτειχῐεῖν ἐκτειχῐεῖσθαι ἐκτειχῐσθήσεσθαι
participle m ἐκτειχῐῶν ἐκτειχῐούμενος ἐκτειχῐσθησόμενος
f ἐκτειχῐοῦσᾰ ἐκτειχῐουμένη ἐκτειχῐσθησομένη
n ἐκτειχῐοῦν ἐκτειχῐούμενον ἐκτειχῐσθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἐξετείχῐσᾰ, ἐξετειχῐσᾰ́μην, ἐξετειχῐ́σθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετείχῐσᾰ ἐξετείχῐσᾰς ἐξετείχῐσε(ν) ἐξετειχῐ́σᾰτον ἐξετειχῐσᾰ́την ἐξετειχῐ́σᾰμεν ἐξετειχῐ́σᾰτε ἐξετείχῐσᾰν
subjunctive ἐκτειχῐ́σω ἐκτειχῐ́σῃς ἐκτειχῐ́σῃ ἐκτειχῐ́σητον ἐκτειχῐ́σητον ἐκτειχῐ́σωμεν ἐκτειχῐ́σητε ἐκτειχῐ́σωσῐ(ν)
optative ἐκτειχῐ́σαιμῐ ἐκτειχῐ́σειᾰς,
ἐκτειχῐ́σαις 		ἐκτειχῐ́σειε(ν),
ἐκτειχῐ́σαι 		ἐκτειχῐ́σαιτον ἐκτειχῐσαίτην ἐκτειχῐ́σαιμεν ἐκτειχῐ́σαιτε ἐκτειχῐ́σειᾰν,
ἐκτειχῐ́σαιεν
imperative   ἐκτείχῐσον ἐκτειχῐσᾰ́τω ἐκτειχῐ́σᾰτον ἐκτειχῐσᾰ́των   ἐκτειχῐ́σᾰτε ἐκτειχῐσᾰ́ντων
middle indicative ἐξετειχῐσᾰ́μην ἐξετειχῐ́σω ἐξετειχῐ́σᾰτο ἐξετειχῐ́σᾰσθον ἐξετειχῐσᾰ́σθην ἐξετειχῐσᾰ́μεθᾰ ἐξετειχῐ́σᾰσθε ἐξετειχῐ́σᾰντο
subjunctive ἐκτειχῐ́σωμαι ἐκτειχῐ́σῃ ἐκτειχῐ́σηται ἐκτειχῐ́σησθον ἐκτειχῐ́σησθον ἐκτειχῐσώμεθᾰ ἐκτειχῐ́σησθε ἐκτειχῐ́σωνται
optative ἐκτειχῐσαίμην ἐκτειχῐ́σαιο ἐκτειχῐ́σαιτο ἐκτειχῐ́σαισθον ἐκτειχῐσαίσθην ἐκτειχῐσαίμεθᾰ ἐκτειχῐ́σαισθε ἐκτειχῐ́σαιντο
imperative   ἐκτείχῐσαι ἐκτειχῐσᾰ́σθω ἐκτειχῐ́σᾰσθον ἐκτειχῐσᾰ́σθων   ἐκτειχῐ́σᾰσθε ἐκτειχῐσᾰ́σθων
passive indicative ἐξετειχῐ́σθην ἐξετειχῐ́σθης ἐξετειχῐ́σθη ἐξετειχῐ́σθητον ἐξετειχῐσθήτην ἐξετειχῐ́σθημεν ἐξετειχῐ́σθητε ἐξετειχῐ́σθησᾰν
subjunctive ἐκτειχῐσθῶ ἐκτειχῐσθῇς ἐκτειχῐσθῇ ἐκτειχῐσθῆτον ἐκτειχῐσθῆτον ἐκτειχῐσθῶμεν ἐκτειχῐσθῆτε ἐκτειχῐσθῶσῐ(ν)
optative ἐκτειχῐσθείην ἐκτειχῐσθείης ἐκτειχῐσθείη ἐκτειχῐσθεῖτον,
ἐκτειχῐσθείητον 		ἐκτειχῐσθείτην,
ἐκτειχῐσθειήτην 		ἐκτειχῐσθεῖμεν,
ἐκτειχῐσθείημεν 		ἐκτειχῐσθεῖτε,
ἐκτειχῐσθείητε 		ἐκτειχῐσθεῖεν,
ἐκτειχῐσθείησᾰν
imperative   ἐκτειχῐ́σθητῐ ἐκτειχῐσθήτω ἐκτειχῐ́σθητον ἐκτειχῐσθήτων   ἐκτειχῐ́σθητε ἐκτειχῐσθέντων
active middle passive
infinitive ἐκτειχῐ́σαι ἐκτειχῐ́σᾰσθαι ἐκτειχῐσθῆναι
participle m ἐκτειχῐ́σᾱς ἐκτειχῐσᾰ́μενος ἐκτειχῐσθείς
f ἐκτειχῐ́σᾱσᾰ ἐκτειχῐσᾰμένη ἐκτειχῐσθεῖσᾰ
n ἐκτειχῐ́σᾰν ἐκτειχῐσᾰ́μενον ἐκτειχῐσθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ἐκτετείχῐκᾰ, ἐκτετείχῐσμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐκτετείχῐκᾰ ἐκτετείχῐκᾰς ἐκτετείχῐκε(ν) ἐκτετειχῐ́κᾰτον ἐκτετειχῐ́κᾰτον ἐκτετειχῐ́κᾰμεν ἐκτετειχῐ́κᾰτε ἐκτετειχῐ́κᾱσῐ(ν)
subjunctive ἐκτετειχῐ́κω ἐκτετειχῐ́κῃς ἐκτετειχῐ́κῃ ἐκτετειχῐ́κητον ἐκτετειχῐ́κητον ἐκτετειχῐ́κωμεν ἐκτετειχῐ́κητε ἐκτετειχῐ́κωσῐ(ν)
optative ἐκτετειχῐ́κοιμῐ,
ἐκτετειχῐκοίην 		ἐκτετειχῐ́κοις,
ἐκτετειχῐκοίης 		ἐκτετειχῐ́κοι,
ἐκτετειχῐκοίη 		ἐκτετειχῐ́κοιτον ἐκτετειχῐκοίτην ἐκτετειχῐ́κοιμεν ἐκτετειχῐ́κοιτε ἐκτετειχῐ́κοιεν
imperative   ἐκτετείχῐκε ἐκτετειχῐκέτω ἐκτετειχῐ́κετον ἐκτετειχῐκέτων   ἐκτετειχῐ́κετε ἐκτετειχῐκόντων
middle/
passive 		indicative ἐκτετείχῐσμαι ἐκτετείχῐσαι ἐκτετείχῐσται ἐκτετείχῐσθον ἐκτετείχῐσθον ἐκτετειχῐ́σμεθᾰ ἐκτετείχῐσθε ἐκτετειχῐ́δᾰται
subjunctive ἐκτετειχῐσμένος ὦ ἐκτετειχῐσμένος ᾖς ἐκτετειχῐσμένος ᾖ ἐκτετειχῐσμένω ἦτον ἐκτετειχῐσμένω ἦτον ἐκτετειχῐσμένοι ὦμεν ἐκτετειχῐσμένοι ἦτε ἐκτετειχῐσμένοι ὦσῐ(ν)
optative ἐκτετειχῐσμένος εἴην ἐκτετειχῐσμένος εἴης ἐκτετειχῐσμένος εἴη ἐκτετειχῐσμένω εἴητον/εἶτον ἐκτετειχῐσμένω εἰήτην/εἴτην ἐκτετειχῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν ἐκτετειχῐσμένοι εἴητε/εἶτε ἐκτετειχῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   ἐκτετείχῐσο ἐκτετειχῐ́σθω ἐκτετείχῐσθον ἐκτετειχῐ́σθων   ἐκτετείχῐσθε ἐκτετειχῐ́σθων
active middle/passive
infinitive ἐκτετειχῐκέναι ἐκτετειχῐ́σθαι
participle m ἐκτετειχῐκώς ἐκτετειχῐσμένος
f ἐκτετειχῐκυῖᾰ ἐκτετειχῐσμένη
n ἐκτετειχῐκός ἐκτετειχῐσμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Pluperfect: ἐξετετειχῐ́κειν, ἐξετετειχῐ́σμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἐξετετειχῐ́κειν,
ἐξετετειχῐ́κη 		ἐξετετειχῐ́κεις,
ἐξετετειχῐ́κης 		ἐξετετειχῐ́κει(ν) ἐξετετειχῐ́κετον ἐξετετειχῐκέτην ἐξετετειχῐ́κεμεν ἐξετετειχῐ́κετε ἐξετετειχῐ́κεσᾰν
middle/
passive 		indicative ἐξετετειχῐ́σμην ἐξετετείχῐσο ἐξετετείχῐστο ἐξετετείχῐσθον ἐξετετειχῐ́σθην ἐξετετειχῐ́σμεθᾰ ἐξετετείχῐσθε ἐξετετειχῐ́δᾰτο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

[edit]
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ἐκτειχίζω&oldid=46997303"