ἕλκετο

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hél.ke.to/ → /ˈel.ce.to/ → /ˈel.ce.to/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hél.ke.to/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈ(h)el.ke.to/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈel.ce.to/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈel.ce.to/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈel.ce.to/

Verb

ἕλκετο • (hélketo)

1. (Epic) third-person singular imperfect mediopassive indicative unaugmented of ἕλκω (hélkō)