ἡμένην

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hɛː.mé.nɛːn/ → /iˈme.nin/ → /iˈme.nin/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hɛː.mé.nɛːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)e̝ˈme.ne̝n/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /iˈme.nin/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /iˈme.nin/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /iˈme.nin/

Participle

ἡμένην • (hēménēn)

1. accusative singular feminine of ἥμενος (hḗmenos)