κέκαδον

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ké.ka.don/ → /ˈce.ka.ðon/ → /ˈce.ka.ðon/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ké.ka.don/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈke.ka.don/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈce.ka.ðon/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈce.ka.ðon/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈce.ka.ðon/

Verb

κέκᾰδον • (kékadon)

1. to deprive

Conjugation

   Aorist: κέκᾰδον, κεκᾰδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κέκᾰδον	κέκᾰδες	κέκᾰδε(ν)	κεκᾰ́δετον	κεκᾰδέτην	κεκᾰ́δομεν	κεκᾰ́δετε	κέκᾰδον
	subjunctive	κεκᾰ́δω	κεκᾰ́δῃς	κεκᾰ́δῃ	κεκᾰ́δητον	κεκᾰ́δητον	κεκᾰ́δωμεν	κεκᾰ́δητε	κεκᾰ́δωσῐ(ν)
	optative	κεκᾰ́δοιμῐ	κεκᾰ́δοις	κεκᾰ́δοι	κεκᾰ́δοιτον	κεκᾰδοίτην	κεκᾰ́δοιμεν	κεκᾰ́δοιτε	κεκᾰ́δοιεν
	imperative		κέκᾰδε	κεκᾰδέτω	κεκᾰ́δετον	κεκᾰδέτων		κεκᾰ́δετε	κεκᾰδόντων
middle	indicative	κεκᾰδόμην	κεκᾰ́δου	κεκᾰ́δετο	κεκᾰ́δεσθον	κεκᾰδέσθην	κεκᾰδόμεθᾰ	κεκᾰ́δεσθε	κεκᾰ́δοντο
	subjunctive	κεκᾰ́δωμαι	κεκᾰ́δῃ	κεκᾰ́δηται	κεκᾰ́δησθον	κεκᾰ́δησθον	κεκᾰδώμεθᾰ	κεκᾰ́δησθε	κεκᾰ́δωνται
	optative	κεκᾰδοίμην	κεκᾰ́δοιο	κεκᾰ́δοιτο	κεκᾰ́δοισθον	κεκᾰδοίσθην	κεκᾰδοίμεθᾰ	κεκᾰ́δοισθε	κεκᾰ́δοιντο
	imperative		κεκᾰδοῦ	κεκᾰδέσθω	κεκᾰ́δεσθον	κεκᾰδέσθων		κεκᾰ́δεσθε	κεκᾰδέσθων
		active			middle
infinitive		κεκᾰδεῖν			κεκᾰδέσθαι
participle	m	κεκᾰδών			κεκᾰδόμενος
	f	κεκᾰδοῦσᾰ			κεκᾰδομένη
	n	κεκᾰδόν			κεκᾰδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κεκαδήσω

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κεκαδήσω	κεκαδήσεις	κεκαδήσει	κεκαδήσετον	κεκαδήσετον	κεκαδήσομεν	κεκαδήσετε	κεκαδήσουσῐ(ν)
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.