κυλίνδω

Ancient Greek

Etymology

Often connected with Proto-Indo-European *(s)kel- (“to crook, bend”) (whence perhaps κυλλός (kullós, “crooked”)), but Beekes doesn't find this convincing. The same element -νδ- (-nd-) is found also in ἀλινδέω (alindéō, “to roll in the dust”) and καλινδέομαι (kalindéomai, “to roll about”), suggesting a Pre-Greek origin. Compare also κῶλον (kôlon, “member”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ky.lín.dɔː/ → /cyˈlin.do/ → /ciˈlin.do/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ky.lín.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kyˈlin.do/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /cyˈlin.do/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /cyˈlin.do/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ciˈlin.do/

Verb

κῠλίνδω • (kulíndō)

1. to roll, turn over

Inflection

   Present: κῠλίνδω, κῠλίνδομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῠλίνδω	κῠλίνδεις	κῠλίνδει	κῠλίνδετον	κῠλίνδετον	κῠλίνδομεν	κῠλίνδετε	κῠλίνδουσῐ(ν)
	subjunctive	κῠλίνδω	κῠλίνδῃς	κῠλίνδῃ	κῠλίνδητον	κῠλίνδητον	κῠλίνδωμεν	κῠλίνδητε	κῠλίνδωσῐ(ν)
	optative	κῠλίνδοιμῐ	κῠλίνδοις	κῠλίνδοι	κῠλίνδοιτον	κῠλινδοίτην	κῠλίνδοιμεν	κῠλίνδοιτε	κῠλίνδοιεν
	imperative		κῠ́λινδε	κῠλινδέτω	κῠλίνδετον	κῠλινδέτων		κῠλίνδετε	κῠλινδόντων
middle/ passive	indicative	κῠλίνδομαι	κῠλίνδῃ, κῠλίνδει	κῠλίνδεται	κῠλίνδεσθον	κῠλίνδεσθον	κῠλινδόμεθᾰ	κῠλίνδεσθε	κῠλίνδονται
	subjunctive	κῠλίνδωμαι	κῠλίνδῃ	κῠλίνδηται	κῠλίνδησθον	κῠλίνδησθον	κῠλινδώμεθᾰ	κῠλίνδησθε	κῠλίνδωνται
	optative	κῠλινδοίμην	κῠλίνδοιο	κῠλίνδοιτο	κῠλίνδοισθον	κῠλινδοίσθην	κῠλινδοίμεθᾰ	κῠλίνδοισθε	κῠλίνδοιντο
	imperative		κῠλίνδου	κῠλινδέσθω	κῠλίνδεσθον	κῠλινδέσθων		κῠλίνδεσθε	κῠλινδέσθων
		active				middle/passive
infinitive		κῠλίνδειν				κῠλίνδεσθαι
participle	m	κῠλίνδων				κῠλινδόμενος
	f	κῠλίνδουσᾰ				κῠλινδομένη
	n	κῠλῖνδον				κῠλινδόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐκῠ́λινδον, ἐκῠλινδόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκῠ́λινδον	ἐκῠ́λινδες	ἐκῠ́λινδε(ν)	ἐκῠλίνδετον	ἐκῠλινδέτην	ἐκῠλίνδομεν	ἐκῠλίνδετε	ἐκῠ́λινδον
middle/ passive	indicative	ἐκῠλινδόμην	ἐκῠλίνδου	ἐκῠλίνδετο	ἐκῠλίνδεσθον	ἐκῠλινδέσθην	ἐκῠλινδόμεθᾰ	ἐκῠλίνδεσθε	ἐκῠλίνδοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κῠλινδήσω, κῠλινδήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῠλινδήσω	κῠλινδήσεις	κῠλινδήσει	κῠλινδήσετον	κῠλινδήσετον	κῠλινδήσομεν	κῠλινδήσετε	κῠλινδήσουσῐ(ν)
	optative	κῠλινδήσοιμῐ	κῠλινδήσοις	κῠλινδήσοι	κῠλινδήσοιτον	κῠλινδησοίτην	κῠλινδήσοιμεν	κῠλινδήσοιτε	κῠλινδήσοιεν
middle	indicative	κῠλινδήσομαι	κῠλινδήσῃ, κῠλινδήσει	κῠλινδήσεται	κῠλινδήσεσθον	κῠλινδήσεσθον	κῠλινδησόμεθᾰ	κῠλινδήσεσθε	κῠλινδήσονται
	optative	κῠλινδησοίμην	κῠλινδήσοιο	κῠλινδήσοιτο	κῠλινδήσοισθον	κῠλινδησοίσθην	κῠλινδησοίμεθᾰ	κῠλινδήσοισθε	κῠλινδήσοιντο
		active			middle
infinitive		κῠλινδήσειν			κῠλινδήσεσθαι
participle	m	κῠλινδήσων			κῠλινδησόμενος
	f	κῠλινδήσουσᾰ			κῠλινδησομένη
	n	κῠλινδῆσον			κῠλινδησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: κῠλῑ́σομαι, κῠλισθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle	indicative	κῠλῑ́σομαι	κῠλῑ́σῃ, κῠλῑ́σει	κῠλῑ́σεται	κῠλῑ́σεσθον	κῠλῑ́σεσθον	κῠλῑσόμεθᾰ	κῠλῑ́σεσθε	κῠλῑ́σονται
	optative	κῠλῑσοίμην	κῠλῑ́σοιο	κῠλῑ́σοιτο	κῠλῑ́σοισθον	κῠλῑσοίσθην	κῠλῑσοίμεθᾰ	κῠλῑ́σοισθε	κῠλῑ́σοιντο
passive	indicative	κῠλισθήσομαι	κῠλισθήσῃ	κῠλισθήσεται	κῠλισθήσεσθον	κῠλισθήσεσθον	κῠλισθησόμεθᾰ	κῠλισθήσεσθε	κῠλισθήσονται
	optative	κῠλισθησοίμην	κῠλισθήσοιο	κῠλισθήσοιτο	κῠλισθήσοισθον	κῠλισθησοίσθην	κῠλισθησοίμεθᾰ	κῠλισθήσοισθε	κῠλισθήσοιντο
					middle		passive
infinitive					κῠλῑ́σεσθαι		κῠλισθήσεσθαι
participle	m				κῠλῑσόμενος		κῠλισθησόμενος
	f				κῠλῑσομένη		κῠλισθησομένη
	n				κῠλῑσόμενον		κῠλισθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐκῠ́λῑσᾰ, ἐκῠλῑσᾰ́μην, ἐκῠλίσθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐκῠ́λῑσᾰ	ἐκῠ́λῑσᾰς	ἐκῠ́λῑσε(ν)	ἐκῠλῑ́σᾰτον	ἐκῠλῑσᾰ́την	ἐκῠλῑ́σᾰμεν	ἐκῠλῑ́σᾰτε	ἐκῠ́λῑσᾰν
	subjunctive	ἐκῠλῑ́σω	ἐκῠλῑ́σῃς	ἐκῠλῑ́σῃ	ἐκῠλῑ́σητον	ἐκῠλῑ́σητον	ἐκῠλῑ́σωμεν	ἐκῠλῑ́σητε	ἐκῠλῑ́σωσῐ(ν)
	optative	ἐκῠλῑ́σαιμῐ	ἐκῠλῑ́σειᾰς, ἐκῠλῑ́σαις	ἐκῠλῑ́σειε(ν), ἐκῠλῑ́σαι	ἐκῠλῑ́σαιτον	ἐκῠλῑσαίτην	ἐκῠλῑ́σαιμεν	ἐκῠλῑ́σαιτε	ἐκῠλῑ́σειᾰν, ἐκῠλῑ́σαιεν
	imperative		ἐκῠ́λῑσον	ἐκῠλῑσᾰ́τω	ἐκῠλῑ́σᾰτον	ἐκῠλῑσᾰ́των		ἐκῠλῑ́σᾰτε	ἐκῠλῑσᾰ́ντων
middle	indicative	ἐκῠλῑσᾰ́μην	ἐκῠλῑ́σω	ἐκῠλῑ́σᾰτο	ἐκῠλῑ́σᾰσθον	ἐκῠλῑσᾰ́σθην	ἐκῠλῑσᾰ́μεθᾰ	ἐκῠλῑ́σᾰσθε	ἐκῠλῑ́σᾰντο
	subjunctive	ἐκῠλῑ́σωμαι	ἐκῠλῑ́σῃ	ἐκῠλῑ́σηται	ἐκῠλῑ́σησθον	ἐκῠλῑ́σησθον	ἐκῠλῑσώμεθᾰ	ἐκῠλῑ́σησθε	ἐκῠλῑ́σωνται
	optative	ἐκῠλῑσαίμην	ἐκῠλῑ́σαιο	ἐκῠλῑ́σαιτο	ἐκῠλῑ́σαισθον	ἐκῠλῑσαίσθην	ἐκῠλῑσαίμεθᾰ	ἐκῠλῑ́σαισθε	ἐκῠλῑ́σαιντο
	imperative		ἐκῠ́λῑσαι	ἐκῠλῑσᾰ́σθω	ἐκῠλῑ́σᾰσθον	ἐκῠλῑσᾰ́σθων		ἐκῠλῑ́σᾰσθε	ἐκῠλῑσᾰ́σθων
passive	indicative	ἐκῠλίσθην	ἐκῠλίσθης	ἐκῠλίσθη	ἐκῠλίσθητον	ἐκῠλισθήτην	ἐκῠλίσθημεν	ἐκῠλίσθητε	ἐκῠλίσθησᾰν
	subjunctive	κυλισθῶ	κυλισθῇς	κυλισθῇ	κυλισθῆτον	κυλισθῆτον	κυλισθῶμεν	κυλισθῆτε	κυλισθῶσῐ(ν)
	optative	κυλισθείην	κυλισθείης	κυλισθείη	κυλισθεῖτον, κυλισθείητον	κυλισθείτην, κυλισθειήτην	κυλισθεῖμεν, κυλισθείημεν	κυλισθεῖτε, κυλισθείητε	κυλισθεῖεν, κυλισθείησᾰν
	imperative		κυλίσθητῐ	κυλισθήτω	κυλίσθητον	κυλισθήτων		κυλίσθητε	κυλισθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐκῠλῖσαι			ἐκῠλῑ́σᾰσθαι		κυλισθῆναι
participle	m	ἐκῠλῑ́σᾱς			ἐκῠλῑσᾰ́μενος		κυλισθείς
	f	ἐκῠλῑ́σᾱσᾰ			ἐκῠλῑσᾰμένη		κυλισθεῖσᾰ
	n	ἐκῠλῖσᾰν			ἐκῠλῑσᾰ́μενον		κυλισθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: κῠ́λῑσᾰ, κῠλῑσᾰ́μην, κυλίσθην (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	κῠ́λῑσᾰ	κῠ́λῑσᾰς	κῠ́λῑσε(ν)	κῠλῑ́σᾰτον	κῠλῑσᾰ́την	κῠλῑ́σᾰμεν	κῠλῑ́σᾰτε	κῠ́λῑσᾰν
	subjunctive	κῠλῑ́σω, κῠλῑ́σωμῐ	κῠλῑ́σῃς, κῠλῑ́σῃσθᾰ	κῠλῑ́σῃ, κῠλῑ́σῃσῐ	κῠλῑ́σητον	κῠλῑ́σητον	κῠλῑ́σωμεν	κῠλῑ́σητε	κῠλῑ́σωσῐ(ν)
	optative	κῠλῑ́σαιμῐ	κῠλῑ́σαις, κῠλῑ́σαισθᾰ, κῠλῑ́σειᾰς	κῠλῑ́σειε(ν), κῠλῑ́σαι	κῠλῑσεῖτον	κῠλῑσείτην	κῠλῑσεῖμεν	κῠλῑσεῖτε	κῠλῑσεῖεν
	imperative		κῠ́λῑσον	κῠλῑσᾰ́τω	κῠλῑ́σᾰτον	κῠλῑσᾰ́των		κῠλῑ́σᾰτε	κῠλῑσᾰ́ντων
middle	indicative	κῠλῑσᾰ́μην	κῠλῑ́σᾰο	κῠλῑ́σᾰτο	κῠλῑ́σᾰσθον	κῠλῑσᾰ́σθην	κῠλῑσᾰ́με(σ)θᾰ	κῠλῑ́σᾰσθε	κῠλῑ́σᾰντο
	subjunctive	κῠλῑ́σωμαι	κῠλῑ́σηαι	κῠλῑ́σηται	κῠλῑ́σησθον	κῠλῑ́σησθον	κῠλῑσώμε(σ)θᾰ	κῠλῑ́σησθε	κῠλῑ́σωνται
	optative	κῠλῑσαίμην	κῠλῑ́σαιο	κῠλῑ́σαιτο	κῠλῑ́σαισθον	κῠλῑσαίσθην	κῠλῑσαίμε(σ)θᾰ	κῠλῑ́σαισθε	κῠλῑσαίᾰτο
	imperative		κῠ́λῑσαι	κῠλῑσᾰ́σθω	κῠλῑ́σᾰσθον	κῠλῑσᾰ́σθων		κῠλῑ́σᾰσθε	κῠλῑσᾰ́σθων
passive	indicative	κυλίσθην	κυλίσθης	κυλίσθη	κυλίσθητον	κυλισθήτην	κυλίσθημεν	κυλίσθητε	κυλίσθησᾰν, κύλισθεν
	subjunctive	κῠλισθῶ	κῠλισθῇς	κῠλισθῇ	κῠλισθῆτον	κῠλισθῆτον	κῠλισθῶμεν	κῠλισθῆτε	κῠλισθῶσῐ(ν)
	optative	κῠλισθείην	κῠλισθείης	κῠλισθείη	κῠλισθεῖτον, κῠλισθείητον	κῠλισθείτην, κῠλισθειήτην	κῠλισθεῖμεν, κῠλισθείημεν	κῠλισθεῖτε, κῠλισθείητε	κῠλίσθειεν, κῠλισθείησᾰν
	imperative		κῠλίσθητῐ	κῠλισθήτω	κῠλίσθητον	κῠλισθήτων		κῠλίσθητε	κῠλισθέντων
		active			middle		passive
infinitive		κῠλῖσαι/κῠλῑσᾰ́μεν/κῠλῑσᾰμέναι			κῠλῑ́σᾰσθαι		κῠλισθῆναι/κῠλισθήμεναι
participle	m	κῠλῑ́σᾱς			κῠλῑσᾰ́μενος		κῠλισθείς
	f	κῠλῑ́σᾱσᾰ			κῠλῑσᾰμένη		κῠλισθεῖσᾰ
	n	κῠλῖσᾰν			κῠλῑσᾰ́μενον		κῠλισθέν
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: κεκῠ́λισμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κεκῠ́λισμαι	κεκῠ́λισαι	κεκῠ́λισται	κεκῠ́λισθον	κεκῠ́λισθον	κεκῠλίσμεθᾰ	κεκῠ́λισθε	κεκῠλίσᾰται
	subjunctive	κεκῠλισμένος ὦ	κεκῠλισμένος ᾖς	κεκῠλισμένος ᾖ	κεκῠλισμένω ἦτον	κεκῠλισμένω ἦτον	κεκῠλισμένοι ὦμεν	κεκῠλισμένοι ἦτε	κεκῠλισμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	κεκῠλισμένος εἴην	κεκῠλισμένος εἴης	κεκῠλισμένος εἴη	κεκῠλισμένω εἴητον/εἶτον	κεκῠλισμένω εἰήτην/εἴτην	κεκῠλισμένοι εἴημεν/εἶμεν	κεκῠλισμένοι εἴητε/εἶτε	κεκῠλισμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		κεκῠ́λισο	κεκῠλίσθω	κεκῠ́λισθον	κεκῠλίσθων		κεκῠ́λισθε	κεκῠλίσθων
						middle/passive
infinitive						κεκῠλῖσθαι
participle	m					κεκῠλισμένος
	f					κεκῠλισμένη
	n					κεκῠλισμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: κεκῠλίσμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
middle/ passive	indicative	κεκῠλίσμην	κεκῠ́λισο	κεκῠ́λιστο	κεκῠ́λισθον	κεκῠλίσθην	κεκῠλίσμεθᾰ	κεκῠ́λισθε	κεκῠλίσᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

• ἀμφικυλίνδω (amphikulíndō)
• ἀνακυλίνδω (anakulíndō)
• ἐγκυλίνδω (enkulíndō)
• κατακυλίνδω (katakulíndō)
• κύλινδρος (kúlindros)
• κύλισις (kúlisis)
• κύλισμα (kúlisma)
• κυλισμός (kulismós)
• κυλιστικός (kulistikós)
• κυλιστός (kulistós)
• κυλίστρα (kulístra)
• μετακυλίνδω (metakulíndō)
• προσκυλίνδω (proskulíndō)

 

Further reading

• “κυλίνδω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• Roberts, Edward A. (2014) A Comprehensive Etymological Dictionary of the Spanish Language with Families of Words based on Indo-European Roots, Xlibris Corporation, →ISBN