στιβαρός

Ancient Greek

Etymology

From the root of στείβω (steíbō, “to tread on, stamp on”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /sti.ba.rós/ → /sti.βaˈros/ → /sti.vaˈros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /sti.ba.rós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /sti.baˈros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /sti.βaˈros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /sti.vaˈros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /sti.vaˈros/

Adjective

στῐβᾰρός • (stibarós) m (feminine στῐβᾰρᾱ́, neuter στῐβᾰρόν); first/second declension

1. firm, steadfast, secure

Declension

First and second declension of στῐβᾰρός; στῐβᾰρᾱ́; στῐβᾰρόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στῐβᾰρός stibarós	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρόν stibarón		στῐβᾰρώ stibarṓ	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρώ stibarṓ		στῐβᾰροί stibaroí	στῐβᾰραί stibaraí	στῐβᾰρᾰ́ stibará
Genitive		στῐβᾰροῦ stibaroû	στῐβᾰρᾶς stibarâs	στῐβᾰροῦ stibaroû		στῐβᾰροῖν stibaroîn	στῐβᾰραῖν stibaraîn	στῐβᾰροῖν stibaroîn		στῐβᾰρῶν stibarôn	στῐβᾰρῶν stibarôn	στῐβᾰρῶν stibarôn
Dative		στῐβᾰρῷ stibarôi	στῐβᾰρᾷ stibarâi	στῐβᾰρῷ stibarôi		στῐβᾰροῖν stibaroîn	στῐβᾰραῖν stibaraîn	στῐβᾰροῖν stibaroîn		στῐβᾰροῖς stibaroîs	στῐβᾰραῖς stibaraîs	στῐβᾰροῖς stibaroîs
Accusative		στῐβᾰρόν stibarón	στῐβᾰρᾱ́ν stibarā́n	στῐβᾰρόν stibarón		στῐβᾰρώ stibarṓ	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρώ stibarṓ		στῐβᾰρούς stibaroús	στῐβᾰρᾱ́ς stibarā́s	στῐβᾰρᾰ́ stibará
Vocative		στῐβᾰρέ stibaré	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρόν stibarón		στῐβᾰρώ stibarṓ	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρώ stibarṓ		στῐβᾰροί stibaroí	στῐβᾰραί stibaraí	στῐβᾰρᾰ́ stibará
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στῐβᾰρῶς stibarôs				στῐβᾰρώτερος stibarṓteros				στῐβᾰρώτᾰτος stibarṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

First and second declension of στῐβᾰρός; στῐβᾰρή; στῐβᾰρόν (Epic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		στῐβᾰρός stibarós	στῐβᾰρή stibarḗ	στῐβᾰρόν stibarón		στῐβᾰρώ stibarṓ	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρώ stibarṓ		στῐβᾰροί stibaroí	στῐβᾰραί stibaraí	στῐβᾰρᾰ́ stibará
Genitive		στῐβᾰροῦ / στῐβᾰροῖο / στῐβᾰρόο stibaroû / stibaroîo / stibaróo	στῐβᾰρῆς stibarês	στῐβᾰροῦ / στῐβᾰροῖο / στῐβᾰρόο stibaroû / stibaroîo / stibaróo		στῐβᾰροῖῐν stibaroîin	στῐβᾰραῖν / στῐβᾰραῖῐν / στῐβᾰρῇῐν stibaraî(i)n / stibarêiin	στῐβᾰροῖῐν stibaroîin		στῐβᾰρῶν stibarôn	στῐβᾰρᾱ́ων / στῐβᾰρέ͜ων / στῐβᾰρῶν stibarā́ōn / stibaré͜ōn / stibarôn	στῐβᾰρῶν stibarôn
Dative		στῐβᾰρῷ stibarôi	στῐβᾰρῇ stibarêi	στῐβᾰρῷ stibarôi		στῐβᾰροῖῐν stibaroîin	στῐβᾰραῖν / στῐβᾰραῖῐν / στῐβᾰρῇῐν stibaraî(i)n / stibarêiin	στῐβᾰροῖῐν stibaroîin		στῐβᾰροῖσῐ / στῐβᾰροῖσῐν / στῐβᾰροῖς stibaroîsi(n) / stibaroîs	στῐβᾰρῇσῐ / στῐβᾰρῇσῐν / στῐβᾰρῇς / στῐβᾰραῖς stibarêisi(n) / stibarêis / stibaraîs	στῐβᾰροῖσῐ / στῐβᾰροῖσῐν / στῐβᾰροῖς stibaroîsi(n) / stibaroîs
Accusative		στῐβᾰρόν stibarón	στῐβᾰρήν stibarḗn	στῐβᾰρόν stibarón		στῐβᾰρώ stibarṓ	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρώ stibarṓ		στῐβᾰρούς stibaroús	στῐβᾰρᾱ́ς stibarā́s	στῐβᾰρᾰ́ stibará
Vocative		στῐβᾰρέ stibaré	στῐβᾰρή stibarḗ	στῐβᾰρόν stibarón		στῐβᾰρώ stibarṓ	στῐβᾰρᾱ́ stibarā́	στῐβᾰρώ stibarṓ		στῐβᾰροί stibaroí	στῐβᾰραί stibaraí	στῐβᾰρᾰ́ stibará
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		στῐβᾰρῶς stibarôs				στῐβᾰρώτερος stibarṓteros				στῐβᾰρώτᾰτος stibarṓtatos
Notes:		Dialects other than Attic are not well attested. Some forms may be based on conjecture. Use with caution.

Descendants

• → Greek: στιβαρός (stivarós) (learned)

Further reading

• “στιβαρός”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• στιβαρός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• στιβαρός in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “στιβαρός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “στιβαρός”, in Slater, William J. (1969) Lexicon to Pindar, Berlin: Walter de Gruyter

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek στιβαρός (stibarós).

Pronunciation

• IPA^(key): /sti.vaˈɾos/
• Hyphenation: στι‧βα‧ρός

Adjective

στιβαρός • (stivarós) m (feminine στιβαρή, neuter στιβαρό)

1. robust, firm, strong, sturdy

Declension

Declension of στιβαρός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	στιβαρός •	στιβαρή •	στιβαρό •	στιβαροί •	στιβαρές •	στιβαρά •
genitive	στιβαρού •	στιβαρής •	στιβαρού •	στιβαρών •	στιβαρών •	στιβαρών •
accusative	στιβαρό •	στιβαρή •	στιβαρό •	στιβαρούς •	στιβαρές •	στιβαρά •
vocative	στιβαρέ •	στιβαρή •	στιβαρό •	στιβαροί •	στιβαρές •	στιβαρά •

Derived terms

• στιβαρότητα f (stivarótita)