ավարտ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Armenian

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Old Armenian աւարտ (awart).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

ավարտ (avart)

  1. finish, termination, end

Declension

[edit]
i-type, inanimate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ավարտ (avart) ավարտներ (avartner)
dative ավարտի (avarti) ավարտների (avartneri)
ablative ավարտից (avarticʻ) ավարտներից (avartnericʻ)
instrumental ավարտով (avartov) ավարտներով (avartnerov)
locative ավարտում (avartum) ավարտներում (avartnerum)
definite forms
nominative ավարտը/ավարտն (avartə/avartn) ավարտները/ավարտներն (avartnerə/avartnern)
dative ավարտին (avartin) ավարտներին (avartnerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ավարտս (avarts) ավարտներս (avartners)
dative ավարտիս (avartis) ավարտներիս (avartneris)
ablative ավարտիցս (avarticʻs) ավարտներիցս (avartnericʻs)
instrumental ավարտովս (avartovs) ավարտներովս (avartnerovs)
locative ավարտումս (avartums) ավարտներումս (avartnerums)
2nd person possessive forms (your)
nominative ավարտդ (avartd) ավարտներդ (avartnerd)
dative ավարտիդ (avartid) ավարտներիդ (avartnerid)
ablative ավարտիցդ (avarticʻd) ավարտներիցդ (avartnericʻd)
instrumental ավարտովդ (avartovd) ավարտներովդ (avartnerovd)
locative ավարտումդ (avartumd) ավարտներումդ (avartnerumd)

Synonyms

[edit]