कुरु

See also: कर, कूर, and -कर

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• কুৰু (Assamese script)
• ᬓᬸᬭᬸ (Balinese script)
• কুরু (Bengali script)
• 𑰎𑰲𑰨𑰲 (Bhaiksuki script)
• 𑀓𑀼𑀭𑀼 (Brahmi script)
• ကုရု (Burmese script)
• કુરુ (Gujarati script)
• ਕੁਰੁ (Gurmukhi script)
• 𑌕𑍁𑌰𑍁 (Grantha script)
• ꦏꦸꦫꦸ (Javanese script)
• 𑂍𑂳𑂩𑂳 (Kaithi script)
• ಕುರು (Kannada script)
• កុរុ (Khmer script)
• ກຸຣຸ (Lao script)
• കുരു (Malayalam script)
• ᡬᡠᡵᡠ (Manchu script)
• 𑘎𑘳𑘨𑘳 (Modi script)
• ᢉᠤᠷᠤ (Mongolian script)
• 𑦮𑧔𑧈𑧔 (Nandinagari script)
• 𑐎𑐸𑐬𑐸 (Newa script)
• କୁରୁ (Odia script)
• ꢒꢸꢬꢸ (Saurashtra script)
• 𑆑𑆶𑆫𑆶 (Sharada script)
• 𑖎𑖲𑖨𑗜 (Siddham script)
• කුරු (Sinhalese script)
• 𑩜𑩒𑩼𑩒 (Soyombo script)
• 𑚊𑚰𑚤𑚰 (Takri script)
• குரு (Tamil script)
• కురు (Telugu script)
• กุรุ (Thai script)
• ཀུ་རུ (Tibetan script)
• 𑒏𑒳𑒩𑒳 (Tirhuta script)
• 𑨋𑨃𑨫𑨃 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root कृ (kṛ, “to do, make”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ku.ɾu/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈku.ɾu/

Noun

कुरु • (kuru) stem, m

1. (in the plural) name of an Indian tribe and of their kingdom.
2. (Hinduism) Kuru, ancestor of both the Pandavas and the Kauravas in the Mahabharata.

Declension

Masculine u-stem declension of कुरु (kuru)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कुरुः kuruḥ	कुरू kurū	कुरवः kuravaḥ
Vocative	कुरो kuro	कुरू kurū	कुरवः kuravaḥ
Accusative	कुरुम् kurum	कुरू kurū	कुरून् kurūn
Instrumental	कुरुणा / कुर्वा¹ kuruṇā / kurvā¹	कुरुभ्याम् kurubhyām	कुरुभिः kurubhiḥ
Dative	कुरवे / कुर्वे¹ kurave / kurve¹	कुरुभ्याम् kurubhyām	कुरुभ्यः kurubhyaḥ
Ablative	कुरोः / कुर्वः¹ kuroḥ / kurvaḥ¹	कुरुभ्याम् kurubhyām	कुरुभ्यः kurubhyaḥ
Genitive	कुरोः / कुर्वः¹ kuroḥ / kurvaḥ¹	कुर्वोः kurvoḥ	कुरूणाम् kurūṇām
Locative	कुरौ kurau	कुर्वोः kurvoḥ	कुरुषु kuruṣu
Notes	¹Vedic

Descendants

• → Urdu: کرو (kurū)

References

• Monier William's Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899