कुरु

See also: कर, कूर, and -कर

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• কুৰু (Assamese script)
• ᬓᬸᬭᬸ (Balinese script)
• কুরু (Bengali script)
• 𑰎𑰲𑰨𑰲 (Bhaiksuki script)
• 𑀓𑀼𑀭𑀼 (Brahmi script)
• ကုရု (Burmese script)
• કુરુ (Gujarati script)
• ਕੁਰੁ (Gurmukhi script)
• 𑌕𑍁𑌰𑍁 (Grantha script)
• ꦏꦸꦫꦸ (Javanese script)
• 𑂍𑂳𑂩𑂳 (Kaithi script)
• ಕುರು (Kannada script)
• កុរុ (Khmer script)
• ກຸຣຸ (Lao script)
• കുരു (Malayalam script)
• ᡬᡠᡵᡠ (Manchu script)
• 𑘎𑘳𑘨𑘳 (Modi script)
• ᢉᠤᠷᠤ (Mongolian script)
• 𑦮𑧔𑧈𑧔 (Nandinagari script)
• 𑐎𑐸𑐬𑐸 (Newa script)
• କୁରୁ (Odia script)
• ꢒꢸꢬꢸ (Saurashtra script)
• 𑆑𑆶𑆫𑆶 (Sharada script)
• 𑖎𑖲𑖨𑖲 (Siddham script)
• කුරු (Sinhalese script)
• 𑩜𑩒𑩼𑩒 (Soyombo script)
• 𑚊𑚰𑚤𑚰 (Takri script)
• குரு (Tamil script)
• కురు (Telugu script)
• กุรุ (Thai script)
• ཀུ་རུ (Tibetan script)
• 𑒏𑒳𑒩𑒳 (Tirhuta script)
• 𑨋𑨃𑨫𑨃 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root कृ (kṛ, “to do, make”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ku.ɾú/
• (Classical Sanskrit) IPA^(key): /ˈku.ɾu/

Noun

कुरु • (kurú) stem, m

1. (in the plural) name of an Indian tribe and of their kingdom.
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 10.32.9:

     ए॒तानि॑ भ॒द्रा क॑लश क्रियाम॒ कुरु॑श्रवण॒ दद॑तो म॒घानि॑।
     दा॒न इद्वो॑ मघवान॒: सो अ॑स्त्व॒यं च॒ सोमो॑ हृ॒दि यं बिभ॑र्मि॥

     etā́ni bhadrā́ kalaśa kriyāma kúruśravaṇa dádato maghā́ni.
     dāná ídvo maghavāna: só astvayáṃ ca sómo hṛdí yáṃ bíbharmi.

     (Indra), the possessor of the pitchers, the bearer of the praise of the Kurus, let us celebrate these auspicious adorations of you, the giver of riches; may he, (Indra), be the donor (of affluence) to you who are opulent, (in pious offering), and (so may) this Soma which I cherish in my heart.

2. (Hinduism) Kuru, ancestor of both the Pandavas and the Kauravas in the Mahabharata.

Declension

Masculine u-stem declension of कुरु (kurú)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	कुरुः kurúḥ	कुरू kurū́	कुरवः kurávaḥ
Vocative	कुरो kúro	कुरू kúrū	कुरवः kúravaḥ
Accusative	कुरुम् kurúm	कुरू kurū́	कुरून् kurū́n
Instrumental	कुरुणा / कुर्वा¹ kurúṇā / kurvā́¹	कुरुभ्याम् kurúbhyām	कुरुभिः kurúbhiḥ
Dative	कुरवे / कुर्वे¹ kuráve / kurvé¹	कुरुभ्याम् kurúbhyām	कुरुभ्यः kurúbhyaḥ
Ablative	कुरोः / कुर्वः¹ kuróḥ / kurváḥ¹	कुरुभ्याम् kurúbhyām	कुरुभ्यः kurúbhyaḥ
Genitive	कुरोः / कुर्वः¹ kuróḥ / kurváḥ¹	कुर्वोः kurvóḥ	कुरूणाम् kurūṇā́m
Locative	कुरौ kuraú	कुर्वोः kurvóḥ	कुरुषु kurúṣu
Notes	¹Vedic

Verb

कुरु • (kurú)

1. second-person singular imperative of करोति (karóti, “to do, make”)

Descendants

• → Urdu: کرو (kurū)

References

• Monier William's Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899