தூதன்

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil

[edit]

Etymology

[edit]

Ultimately from Sanskrit दूत (dūta).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

தூதன் (tūtaṉ) (masculine)

  1. (impolite) messenger, ambassador
    Synonym: (epicene, polite) தூதர் (tūtar)
  2. (Christianity) angel
    Synonym: தேவதூதன் (tēvatūtaṉ)

Declension

[edit]
ṉ-stem declension of தூதன் (tūtaṉ)
Singular Plural
Nominative தூதன்
tūtaṉ
தூதர்கள்
tūtarkaḷ
Vocative தூதனே
tūtaṉē
தூதர்களே
tūtarkaḷē
Accusative தூதனை
tūtaṉai
தூதர்களை
tūtarkaḷai
Dative தூதனுக்கு
tūtaṉukku
தூதர்களுக்கு
tūtarkaḷukku
Genitive தூதனுடைய
tūtaṉuṭaiya
தூதர்களுடைய
tūtarkaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative தூதன்
tūtaṉ
தூதர்கள்
tūtarkaḷ
Vocative தூதனே
tūtaṉē
தூதர்களே
tūtarkaḷē
Accusative தூதனை
tūtaṉai
தூதர்களை
tūtarkaḷai
Dative தூதனுக்கு
tūtaṉukku
தூதர்களுக்கு
tūtarkaḷukku
Benefactive தூதனுக்காக
tūtaṉukkāka
தூதர்களுக்காக
tūtarkaḷukkāka
Genitive 1 தூதனுடைய
tūtaṉuṭaiya
தூதர்களுடைய
tūtarkaḷuṭaiya
Genitive 2 தூதனின்
tūtaṉiṉ
தூதர்களின்
tūtarkaḷiṉ
Locative 1 தூதனில்
tūtaṉil
தூதர்களில்
tūtarkaḷil
Locative 2 தூதனிடம்
tūtaṉiṭam
தூதர்களிடம்
tūtarkaḷiṭam
Sociative 1 தூதனோடு
tūtaṉōṭu
தூதர்களோடு
tūtarkaḷōṭu
Sociative 2 தூதனுடன்
tūtaṉuṭaṉ
தூதர்களுடன்
tūtarkaḷuṭaṉ
Instrumental தூதனால்
tūtaṉāl
தூதர்களால்
tūtarkaḷāl
Ablative தூதனிலிருந்து
tūtaṉiliruntu
தூதர்களிலிருந்து
tūtarkaḷiliruntu

References

[edit]