διαλυτικός

Ancient Greek

Adjective

δῐᾰλῠτῐκός • (dialutikós) m (feminine δῐᾰλῠτῐκή, neuter δῐᾰλῠτῐκόν); first/second declension

1. able to sever
   • 428 BCE – 347 BCE, Plato, The Statesman 281a
   1. destructive
      • 360 BCE, Plato, Timaeus 60b
      • 110 BCE – 35 BCE, Philodemus, D. 3.9
      • 384 BCE – 322 BCE, Aristotle, Topics 153b32
2. (medicine) relaxing
   • 460 BCE – 370 BCE, Hippocrates, Aphorisms 3.5
3. embodying a settlement compromise

Declension

    First and second declension of δῐᾰλῠτῐκός, δῐᾰλῠτῐκή, δῐᾰλῠτῐκόν

Number	Singular			Dual			Plural
Case / Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δῐᾰλῠτῐκός	δῐᾰλῠτῐκή	δῐᾰλῠτῐκόν	δῐᾰλῠτῐκώ	δῐᾰλῠτῐκᾱ́	δῐᾰλῠτῐκώ	δῐᾰλῠτῐκοί	δῐᾰλῠτῐκαί	δῐᾰλῠτῐκᾰ́
Genitive	δῐᾰλῠτῐκοῦ	δῐᾰλῠτῐκῆς	δῐᾰλῠτῐκοῦ	δῐᾰλῠτῐκοῖν	δῐᾰλῠτῐκαῖν	δῐᾰλῠτῐκοῖν	δῐᾰλῠτῐκῶν	δῐᾰλῠτῐκῶν	δῐᾰλῠτῐκῶν
Dative	δῐᾰλῠτῐκῷ	δῐᾰλῠτῐκῇ	δῐᾰλῠτῐκῷ	δῐᾰλῠτῐκοῖν	δῐᾰλῠτῐκαῖν	δῐᾰλῠτῐκοῖν	δῐᾰλῠτῐκοῖς	δῐᾰλῠτῐκαῖς	δῐᾰλῠτῐκοῖς
Accusative	δῐᾰλῠτῐκόν	δῐᾰλῠτῐκήν	δῐᾰλῠτῐκόν	δῐᾰλῠτῐκώ	δῐᾰλῠτῐκᾱ́	δῐᾰλῠτῐκώ	δῐᾰλῠτῐκούς	δῐᾰλῠτῐκᾱ́ς	δῐᾰλῠτῐκᾰ́
Vocative	δῐᾰλῠτῐκέ	δῐᾰλῠτῐκή	δῐᾰλῠτῐκόν	δῐᾰλῠτῐκώ	δῐᾰλῠτῐκᾱ́	δῐᾰλῠτῐκώ	δῐᾰλῠτῐκοί	δῐᾰλῠτῐκαί	δῐᾰλῠτῐκᾰ́

Adverb: δῐᾰλῠτῐκῶς (dialutikôs)

Antonyms

• (destructive): γεννητικός (gennētikós)

Descendants

• English: dialytic
• Greek: διαλυτικός (dialytikós)
• Latin: dialyticus

References

• Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• διαλυτικός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

---

Greek

Etymology

From the (deprecated template usage) [etyl] Ancient Greek δῐᾰλῠτῐκός (dialutikós).

Adjective

διαλυτικός • (dialytikós) m (feminine διαλυτική, neuter διαλυτικό)

1. resolutive
2. solvent

Declension

Declension of διαλυτικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλυτικός •	διαλυτική •	διαλυτικό •	διαλυτικοί •	διαλυτικές •	διαλυτικά •
genitive	διαλυτικού •	διαλυτικής •	διαλυτικού •	διαλυτικών •	διαλυτικών •	διαλυτικών •
accusative	διαλυτικό •	διαλυτική •	διαλυτικό •	διαλυτικούς •	διαλυτικές •	διαλυτικά •
vocative	διαλυτικέ •	διαλυτική •	διαλυτικό •	διαλυτικοί •	διαλυτικές •	διαλυτικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο διαλυτικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο διαλυτικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλυτικότερος •	διαλυτικότερη •	διαλυτικότερο •	διαλυτικότεροι •	διαλυτικότερες •	διαλυτικότερα •
genitive	διαλυτικότερου •	διαλυτικότερης •	διαλυτικότερου •	διαλυτικότερων •	διαλυτικότερων •	διαλυτικότερων •
accusative	διαλυτικότερο •	διαλυτικότερη •	διαλυτικότερο •	διαλυτικότερους •	διαλυτικότερες •	διαλυτικότερα •
vocative	διαλυτικότερε •	διαλυτικότερη •	διαλυτικότερο •	διαλυτικότεροι •	διαλυτικότερες •	διαλυτικότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο διαλυτικότερος", etc)
Absolute superlative	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	διαλυτικότατος •	διαλυτικότατη •	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατοι •	διαλυτικότατες •	διαλυτικότατα •
genitive	διαλυτικότατου •	διαλυτικότατης •	διαλυτικότατου •	διαλυτικότατων •	διαλυτικότατων •	διαλυτικότατων •
accusative	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατη •	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατους •	διαλυτικότατες •	διαλυτικότατα •
vocative	διαλυτικότατε •	διαλυτικότατη •	διαλυτικότατο •	διαλυτικότατοι •	διαλυτικότατες •	διαλυτικότατα •

Derived terms

• διαλυτικά (dialytiká)