εκτελεστικός

Greek

Etymology

From εκτελώ (ekteló, “to execute”), calque of French exécutif. First attested 1796.

Pronunciation

• IPA^(key): /ektelestiˈkos/
• Hyphenation: εκ‧τε‧λε‧στι‧κός

Adjective

εκτελεστικός • (ektelestikós) m (feminine εκτελεστική, neuter εκτελεστικό)

1. executive (concerned with the carrying out of an order or an action)
2. (law) executive (concerned with the legal killing of a person)

Declension

Declension of εκτελεστικός

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	εκτελεστικός •	εκτελεστική •	εκτελεστικό •	εκτελεστικοί •	εκτελεστικές •	εκτελεστικά •
genitive	εκτελεστικού •	εκτελεστικής •	εκτελεστικού •	εκτελεστικών •	εκτελεστικών •	εκτελεστικών •
accusative	εκτελεστικό •	εκτελεστική •	εκτελεστικό •	εκτελεστικούς •	εκτελεστικές •	εκτελεστικά •
vocative	εκτελεστικέ •	εκτελεστική •	εκτελεστικό •	εκτελεστικοί •	εκτελεστικές •	εκτελεστικά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εκτελεστικός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εκτελεστικός, etc.)

Related terms

• εκτέλεση f (ektélesi, “execution”)
• εκτελεστής m (ektelestís, “performer, executor”), εκτελέστρια f (ekteléstria, “performer, executor”)