konigi

See also: koniĝi

Esperanto

Etymology

From koni +‎ -igi.

Pronunciation

• Audio:

  (file)

• IPA^(key): [konˈiɡi]
• Rhymes: -iɡi
• Hyphenation: kon‧i‧gi

Verb

konigi (present konigas, past konigis, future konigos, conditional konigus, volitive konigu)

1. (transitive) to make known, reveal

Inflection

Conjugation of konigi

		present		past		future
		singular	plural	singular	plural	singular	plural
tense		konigas		konigis		konigos
active participle		koniganta	konigantaj	koniginta	konigintaj	konigonta	konigontaj
	acc.	konigantan	konigantajn	konigintan	konigintajn	konigontan	konigontajn
passive participle		konigata	konigataj	konigita	konigitaj	konigota	konigotaj
	acc.	konigatan	konigatajn	konigitan	konigitajn	konigotan	konigotajn
nominal active participle		koniganto	konigantoj	koniginto	konigintoj	konigonto	konigontoj
	acc.	koniganton	konigantojn	koniginton	konigintojn	konigonton	konigontojn
nominal passive participle		konigato	konigatoj	konigito	konigitoj	konigoto	konigotoj
	acc.	konigaton	konigatojn	konigiton	konigitojn	konigoton	konigotojn
adverbial active participle		konigante		koniginte		konigonte
adverbial passive participle		konigate		konigite		konigote

infinitive		konigi						imperative		konigu						conditional		konigus