वृत

From Wiktionary, the free dictionary
Archived revision by Prahlad balaji (talk | contribs) as of 17:18, 18 December 2021.
Jump to navigation Jump to search

Sanskrit

Alternative forms

Etymology

From वृ (vṛ, to cover) +‎ -त (-ta, -ed).

Adjective

वृत (vṛtá) stem

  1. concealed, screened, hidden, enveloped, surrounded by, covered with (instr. or comp.).
  2. stopped, checked, held back, pent up (as rivers).
  3. filled or endowed or provided or affected with (instr. or comp.)

Declension

Masculine a-stem declension of वृत (vṛtá)
Singular Dual Plural
Nominative वृतः
vṛtáḥ
वृतौ / वृता¹
vṛtaú / vṛtā́¹
वृताः / वृतासः¹
vṛtā́ḥ / vṛtā́saḥ¹
Vocative वृत
vṛ́ta
वृतौ / वृता¹
vṛ́tau / vṛ́tā¹
वृताः / वृतासः¹
vṛ́tāḥ / vṛ́tāsaḥ¹
Accusative वृतम्
vṛtám
वृतौ / वृता¹
vṛtaú / vṛtā́¹
वृतान्
vṛtā́n
Instrumental वृतेन
vṛténa
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृतैः / वृतेभिः¹
vṛtaíḥ / vṛtébhiḥ¹
Dative वृताय
vṛtā́ya
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृतेभ्यः
vṛtébhyaḥ
Ablative वृतात्
vṛtā́t
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृतेभ्यः
vṛtébhyaḥ
Genitive वृतस्य
vṛtásya
वृतयोः
vṛtáyoḥ
वृतानाम्
vṛtā́nām
Locative वृते
vṛté
वृतयोः
vṛtáyoḥ
वृतेषु
vṛtéṣu
Notes
  • ¹Vedic
Feminine ā-stem declension of वृता (vṛtā́)
Singular Dual Plural
Nominative वृता
vṛtā́
वृते
vṛté
वृताः
vṛtā́ḥ
Vocative वृते
vṛ́te
वृते
vṛ́te
वृताः
vṛ́tāḥ
Accusative वृताम्
vṛtā́m
वृते
vṛté
वृताः
vṛtā́ḥ
Instrumental वृतया / वृता¹
vṛtáyā / vṛtā́¹
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृताभिः
vṛtā́bhiḥ
Dative वृतायै
vṛtā́yai
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृताभ्यः
vṛtā́bhyaḥ
Ablative वृतायाः / वृतायै²
vṛtā́yāḥ / vṛtā́yai²
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृताभ्यः
vṛtā́bhyaḥ
Genitive वृतायाः / वृतायै²
vṛtā́yāḥ / vṛtā́yai²
वृतयोः
vṛtáyoḥ
वृतानाम्
vṛtā́nām
Locative वृतायाम्
vṛtā́yām
वृतयोः
vṛtáyoḥ
वृतासु
vṛtā́su
Notes
  • ¹Vedic
  • ²Brāhmaṇas
Neuter a-stem declension of वृत (vṛtá)
Singular Dual Plural
Nominative वृतम्
vṛtám
वृते
vṛté
वृतानि / वृता¹
vṛtā́ni / vṛtā́¹
Vocative वृत
vṛ́ta
वृते
vṛ́te
वृतानि / वृता¹
vṛ́tāni / vṛ́tā¹
Accusative वृतम्
vṛtám
वृते
vṛté
वृतानि / वृता¹
vṛtā́ni / vṛtā́¹
Instrumental वृतेन
vṛténa
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृतैः / वृतेभिः¹
vṛtaíḥ / vṛtébhiḥ¹
Dative वृताय
vṛtā́ya
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृतेभ्यः
vṛtébhyaḥ
Ablative वृतात्
vṛtā́t
वृताभ्याम्
vṛtā́bhyām
वृतेभ्यः
vṛtébhyaḥ
Genitive वृतस्य
vṛtásya
वृतयोः
vṛtáyoḥ
वृतानाम्
vṛtā́nām
Locative वृते
vṛté
वृतयोः
vṛtáyoḥ
वृतेषु
vṛtéṣu
Notes
  • ¹Vedic

References

  • Monier William's Sanskrit-English Dictionary, 2nd Ed. 1899.