ucieleśnienie

Polish

Etymology

From ucieleśnić +‎ -enie.

Pronunciation

• IPA^(key): /u.t͡ɕɛ.lɛɕˈɲɛ.ɲɛ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɛ
• Syllabification: u‧cie‧leś‧nie‧nie

Noun

ucieleśnienie n

1. verbal noun of ucieleśnić
2. embodiment

Declension

Declension of ucieleśnienie

	singular	plural
nominative	ucieleśnienie	ucieleśnienia
genitive	ucieleśnienia	ucieleśnień
dative	ucieleśnieniu	ucieleśnieniom
accusative	ucieleśnienie	ucieleśnienia
instrumental	ucieleśnieniem	ucieleśnieniami
locative	ucieleśnieniu	ucieleśnieniach
vocative	ucieleśnienie	ucieleśnienia

Related terms

• cielesny
• ucieleśniać

 

Further reading

• ucieleśnienie in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• ucieleśnienie in Polish dictionaries at PWN