diffututus
Latin
[edit]Etymology
[edit]dis- (“apart”) + futūtus (perfect passive participle of futuō (“fuck”)).
Pronunciation
[edit]- (Classical Latin) IPA(key): /dif.fuˈtuː.tus/, [d̪ɪfːʊˈt̪uːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /dif.fuˈtu.tus/, [d̪ifːuˈt̪uːt̪us]
Adjective
[edit]diffutūtus (feminine diffutūta, neuter diffutūtum); first/second-declension adjective
- (vulgar) exhausted (from indulgence in sexual intercourse), shagged out
Declension
[edit]First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | diffutūtus | diffutūta | diffutūtum | diffutūtī | diffutūtae | diffutūta | |
Genitive | diffutūtī | diffutūtae | diffutūtī | diffutūtōrum | diffutūtārum | diffutūtōrum | |
Dative | diffutūtō | diffutūtō | diffutūtīs | ||||
Accusative | diffutūtum | diffutūtam | diffutūtum | diffutūtōs | diffutūtās | diffutūta | |
Ablative | diffutūtō | diffutūtā | diffutūtō | diffutūtīs | |||
Vocative | diffutūte | diffutūta | diffutūtum | diffutūtī | diffutūtae | diffutūta |
Related terms
[edit]References
[edit]- “diffututus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “diffututus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- diffututus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.