рогъ

Old Church Slavonic

Alternative forms

• Glagolitic: ⱃⱁⰳⱏ (rogŭ)

Etymology

From Proto-Slavic *rogъ, from Proto-Balto-Slavic *rágas.

Noun

рогъ • (rogŭ) m

1. horn

Declension

Declension of рогъ (o-stem)

	singular	dual	plural
nominative	рогроѕъ rogrodzŭ	рогроѕа rogrodza	рогроѕи rogrodzi
genitive	рогроѕа rogrodza	рогроѕоу rogrodzu	рогроѕъ rogrodzŭ
dative	рогроѕоу rogrodzu	рогроѕома rogrodzoma	рогроѕомъ rogrodzomŭ
accusative	рогроѕъ rogrodzŭ	рогроѕа rogrodza	рогроѕꙑ rogrodzy
instrumental	рогроѕомъ rogrodzomŭ	рогроѕома rogrodzoma	рогроѕꙑ rogrodzy
locative	рогроѕѣ rogrodzě	рогроѕоу rogrodzu	рогроѕѣхъ rogrodzěxŭ
vocative	рогроѕе rogrodze	рогроѕа rogrodza	рогроѕи rogrodzi

---

Russian

Noun

рогъ • (rog) m inan (genitive ро́га, nominative plural рога́, genitive plural рого́въ)

1. Pre-1918 spelling of рог (rog).

Declension

Pre-reform declension of рогъ (inan masc-form velar-stem accent-c irreg) 

	singular	plural
nominative	ро́гъ róg	рога́△ rogá△
genitive	ро́га róga	рого́въ rogóv
dative	ро́гу rógu	рога́мъ rogám
accusative	ро́гъ róg	рога́△ rogá△
instrumental	ро́гомъ rógom	рога́ми rogámi
prepositional	ро́гѣ rógě	рога́хъ rogáx

^△ Irregular.