kwiat

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *květъ, from Proto-Indo-European *ḱwoyt-o- (“white, light”), from *ḱweyt- (“white”), whence English white.

Pronunciation

• IPA^(key): /kfjat/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -at
• Syllabification: kwiat

Noun

kwiat m inan (diminutive kwiatek)

1. flower

Declension

Declension of kwiat

	singular	plural
nominative	kwiat	kwiaty
genitive	kwiatu	kwiatów
dative	kwiatowi / kwiatu	kwiatom
accusative	kwiat	kwiaty
instrumental	kwiatem	kwiatami
locative	kwiecie	kwiatach
vocative	kwiecie	kwiaty

Related terms

adjectives

• bezkwiatowy
• bezkwietny
• kwiatowy
• kwiecisty
• kwietny

 

nouns

• kwiaciarka
• kwiaciarnia
• kwiatostan
• kwiatuszek
• kwiecie
• kwiecień
• kwietnik
• rozkwit
• wykwit

 

verbs

• kwiecić
• kwitnąć
• przekwitać
• rozkwitać
• wykwitać

 

Further reading

• kwiat in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kwiat in Polish dictionaries at PWN