kwiat

Polish

Etymology

From Proto-Slavic *květъ.

Pronunciation

• IPA^(key): /kfʲat/

• audio

  (file)

Noun

kwiat m inan ‎(diminutive kwiatek)

1. flower

Declension

declension of kwiat

	singular	plural
nominative	kwiat	kwiaty
genitive	kwiatu	kwiatów
dative	kwiatowi	kwiatom
accusative	kwiat	kwiaty
instrumental	kwiatem	kwiatami
locative	kwiecie	kwiatach
vocative	kwiecie	kwiaty

Related terms

• (verbs) kwiecić ‎(“to adorn with flowers”), kwitnąć ‎(“to bloom, to blossom”), przekwitać ‎(“to wither, to fade”), rozkwitać ‎(“to bloom, to blossom”), wykwitać ‎(“to effloresce, to appear”)
• (nouns) kwiaciarka ‎(“florist”), kwiaciarnia ‎(“florist's”), kwiatostan ‎(“inflorescence”), kwiatuszek, kwiecie ‎(“blossom”), kwiecień ‎(“april”), kwietnik ‎(“flowerbed”), wykwit ‎(“efflorescence”), rozkwit ‎(“bloom, flowering, prime”)
• (adjectives) kwiatowy ‎(“floral”), kwiecisty ‎(“flowery”), kwietny