kruczę

Polish

Etymology

From kruk +‎ -ę.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈkru.t͡ʂɛ/
• Rhymes: -ut͡ʂɛ
• Syllabification: kru‧czę
• Homophone: krucze

Noun

kruczę n (diminutive kruczątko)

1. a young raven (corvid)

Declension

Declension of kruczę

	singular	plural
nominative	kruczę	kruczęta
genitive	kruczęcia	krucząt
dative	kruczęciu	kruczętom
accusative	kruczę	kruczęta
instrumental	kruczęciem	kruczętami
locative	kruczęciu	kruczętach
vocative	kruczę	kruczęta

Further reading

• kruczę in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kruczę in Polish dictionaries at PWN