kierownik

Polish

Etymology

From kierować +‎ -nik.

Pronunciation

• IPA^(key): /kjɛˈrɔv.ɲik/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɔvɲik
• Syllabification: kie‧row‧nik

Noun

kierownik m pers (female equivalent kierowniczka)

1. manager
2. head (leader or chief)

Declension

Declension of kierownik

	singular	plural
nominative	kierownik	kierownicy
genitive	kierownika	kierowników
dative	kierownikowi	kierownikom
accusative	kierownika	kierowników
instrumental	kierownikiem	kierownikami
locative	kierowniku	kierownikach
vocative	kierowniku	kierownicy

Synonyms

• (manager, head): zarządca, dyrektor

Noun

kierownik m inan

1. (colloquial, Warsaw) steering wheel

   Synonym: kierownica

Declension

Declension of kierownik

	singular	plural
nominative	kierownik	kierowniki
genitive	kierownika	kierowników
dative	kierownikowi	kierownikom
accusative	kierownik	kierowniki
instrumental	kierownikiem	kierownikami
locative	kierowniku	kierownikach
vocative	kierowniku	kierowniki

Descendants

• → Belarusian: кіраўні́к (kiraŭník)
• → Ukrainian: керівни́к (kerivnýk)

Further reading

• kierownik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• kierownik in Polish dictionaries at PWN