dłużnik

Polish

Etymology

From dług +‎ -nik.

Noun

dłużnik m pers (female equivalent dłużniczka)

1. debtor

   Antonym: wierzyciel

Declension

Declension of dłużnik

	singular	plural
nominative	dłużnik	dłużnicy/dłużniki (deprecative)
genitive	dłużnika	dłużników
dative	dłużnikowi	dłużnikom
accusative	dłużnika	dłużników
instrumental	dłużnikiem	dłużnikami
locative	dłużniku	dłużnikach
vocative	dłużniku	dłużnicy

Related terms

adjective

• dłużny

 

verbs

• zadłużać
• zadłużyć

 

Further reading

• dłużnik in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dłużnik in Polish dictionaries at PWN